نام پژوهشگر: سیدعلی رحمان زاده

مطالعه رابطه بین مهارتهای ارتباطی اساتید دانشکده فنی دختران تهران ولیعصر با اثر بخشی اموزشی
thesis انتخاب کنید - دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی 1391
  طاهره نجفی نیاسر   سیدعلی رحمان زاده

چکیده: هدف از این مطالعه رابطه بین مهارتهای ارتباطی اساتید دانشکده فنی ولیعصر تهران با اثربخشی آموزشی می باشد. برای انجام این تحقیق با استفاده از روش پیمایشی با تکنیک پرسشنامه، 197دانشجو در 12 رشته تحصیلی در دانشکده فنی ولیعصر تهران در سال 91با استفاده از نمونه گیری تصادفی مورد سوال قرار گرفتند.بعد از جمع آوری پرسشنامه ها داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد، آمار استنباطی که در تجزیه و تحلیل به کار گرفته شد شاملضریب همبستگی پیرسون می باشد. بعد از تحلیل و بررسی های انجام شده نتیجه گرفتیم که: هر اندازه مهارتهای ارتباطی اساتیدبیشتر تقویت شود،اثر بخشی گروههای علمی، ایجاد انگیزه یادگیری در دانشجویان و پیشرفت تحصیلی دانشجویانافزایش مییابد و همچنین هر اندازه مهارتهای ارتباطی کلامی و غیر کلامی اساتیدبیشتر تقویت شود،اثر بخشی گروههای علمی افزایش می یابد. واژگان کلیدی: مهارتهای ارتباطی – اثربخشی آموزشی – ارتباط کلامی – ارتباط غیر کلامی - اساتید

بررسی تأثیر استفاده از رسانه ها بر آگاهی از حقوق شهروندی در شهر تهران
thesis دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق - دانشکده علوم انسانی 1393
  مهرداد توکلی   سیدعلی رحمان زاده

این تحقیق به بررسی تأثیر استفاده از رسانه های داخلی (تلویزیون، رادیو و مطبوعات) بر آگاهی افراد از حقوق شهروندی خود، در میان ساکنین شهر تهران پرداخته است. برای رسیدن به این هدف از دیدگاه های نظریه پردازانی چون لرنر ، راجرز،کاتز و ... استفاده شد. متغیرهای مستقل این پژوهش شامل میزان استفاده از رسانه های گروهی،میزان رضایت از برنامه های آموزشی و اعتماد به رسانه های داخلی هستند. در این مطالعه از روش پیمایشی و تکنیک پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق افراد 18 سال به بالای ساکن شهر تهران هستند، و جامعه نمونه شامل 400 نفر است که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت،که خلاصه نتایج به شرح ذیل است: رسانه های گروهی بدلایل مختلف ازجمله ضعف در جلب رضایت و اعتماد مخاطبان، سهم اندکی در آموزش حقوق شهروندی به شهروندان دارند، لذا منبع آموزشی افراد در زمینه حقوق و تکالیف شهروندی در شهر تهران، رسانه های داخلی نیستند و آن را باید در جای دیگری مانند مدارس، دانشگاه ها، رسانه های خارجی و رسانه های محیطی (مثل بیلبوردها، دیوارنوشته ها و ...) و ارتباطات میان فردی جستجو کرد. بعبارت دیگر، رسانه های جمعی تاکنون تأثیر قابل توجهی برآگاهی شهروندان تهران از حقوق شهروندی نداشته اند، و لازم است این نقش آنها مورد بازبینی قرار گرفته، و تقویت شود. لازم به ذکر است که با بالا رفتن سن وتحصیلات افراد، آگاهی از حقوق شهروندی نیز بالا می رود، اما بین جنسیت و محل تولد افراد(شهر یا روستا) با آگاهی از حقوق و تکالیف شهروندی رابطه معناداری مشاهده نشد.

بررسی رابطه بین استفاده از شبکه اجتماعی وایبر با ارتباط میان فردی دانشجویان شهر تهران (مطالعه موردی مرکز علمی و کاربردی خانه کارگر واحد تهران)
thesis دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق - دانشکده علوم اجتماعی 1394
  مهدی پورعلم لنگرودی   سیدعلی رحمان زاده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین استفاده از شبکه اجتماعی وایبر با ارتباط میان فردی دانشجویان شهر تهران در سال 1394صورت گرفت. روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل 3865 نفر از دانشجویان دانشگاه مرکز علمی کاربردی بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 345 نفر بعنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد وابستگی بین فردی هرشفیلد (1997) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن بالای 0.7 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار spssدر دو بخش توصیفی و استنباطی (رگرسیون لوجستیک) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که در هر سه مولفه وابستگی بین فردی، میانگین دانشجویانی که عضو شبکه اجتماعی وایبر هستند، بالاتر از دانشجویانی است که از شبکه اجتماعی وایبر استفاده نمیکنند. همچنین بین شبکه اجتماعی وایبر با اتکاء عاطفی به دیگران رابطه معنی داری وجود دارد، در حالیکه رابطه بین شبکه اجتماعی وایبر با کمبود اعتماد به نفس و عدم استقلال معنی دار نبود.