در طی دو قرن اخیر، استفاده از سیستم های سازه ای سبک و جدار نازک گسترش یافته است. وجود مصالح با مقاومت بالا، تکنولوژی ساخت و ملاحظات اقتصادی استفاده از این سیستم ها را تسریع نموده اند. به عنوان نمونه، از سازه های فضاکار در ساخت و پوشش سازه های بزرگ مانند ساختمان های صنعتی بزرگ دهانه، سالن های ورزشی و استادیوم ها، نمایشگاه ها، سالن های اجتماعات، ایستگاه های راه آهن، فرودگاه ها استفاده می گردد. گنبد، یکی از فرم هایی است که از دیرباز به گونه های مختلفی بدست انسان ها ساخته شده و ضمن افزایش فضای مفید، به علت وزن کم باعث کاهش نیروهای جانبی وارد بر سازه و بهبود عملکرد سازه در مناطق لرزه خیز می گردد. از طرفی اطلاعات محدود ما در مورد پارامترهای لرزه ای از قبیل فاصله از مرکز زلزله، محتوای فرکانسی و حداکثر شتاب زلزله و نیز وجود عدم قطعیت ها در روش های تحلیلی باعث ورود تئوری احتمال در مهندسی زلزله شده است که ارزیابی قابلیت اعتماد یک نمونه از آن است. بررسی قابلیت اعتماد لرزه ای گنبدهای فضاکار به عنوان هدف این تحقیق در نظر گرفته شده و در میان انواع مختلف گنبدها، خانواده پرکاربردی از آنها به نام گنبدهای دنده ای دولایه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته است. برای ارزیابی قابلیت اعتماد، نیاز به یک ابزار تحلیلی قوی داریم که به خوبی قابل بیان در قالب روش های احتمالاتی ظرفیت و تقاضا باشد. بدین منظور از روش تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده (ida) جهت مطالعه مشخصات دینامیکی، بررسی و مقایسه سطوح اطمینان استفاده گردیده است. این روش تحلیل سازه ها در واقع نوعی تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی است که در آن کلیه مقادیر شتابهای شتاب نگاشت اختیار شده مناسب به چندین سطح شتاب افزاینده مقیاس می شوند. این روش نسبتأ جدید قادر است تقاضای لرزه ای و حالات حدی ظرفیت یک سازه را تحت بارگذاری لرزه ای محاسبه و درک بهتری از رفتار سازه در حالت های الاستیک و غیر الاستیک تا مرحله خرابی را ارائه دهد.