نام پژوهشگر: مریم منیری شندی
مریم منیری شندی محبوبه منوچهری
در این مطالعه از نانو حفره سیلیکاتی fe-mcm-41 (si/fe=120) به عنوان جاذب برای حذف کادمیوم از محلول های آبی استفاده شد. سیستم جذبی ناپیوسته مورد استفاده قرار گرفت. پارامترهای ph محلول، زمان تماس، غلظت اولیه کادمیوم ومقدار جاذب مورد بررسی قرار گرفت. مدل های ایزوترم های جذبی لانگمویر، فرندلیچ، تمکین، دوبینین – رادوشکوویچ و ردلیچ – پیترسون مطالعه شد. بهترین مدل تطبیق یافته با داده های آزمایش های تعادلی برای fe120-mcm-41 ، مدل لانگمویر ( r2=0.98) بود. با بهره گیری از معادله مدل لانگمویر، حداکثر ظرفیت جذب fe120-mcm-41، برابر 67/41 میلی گرم بر گرم محاسبه شد. مدل های سینتیکی شبه درجه اول، شبه درجه دوم و نفوذ درون حفره ای برای توصیف داده های سینتیکی به کار رفتند و مدل سینتیکی شبه درجه دوم (r2=0.996) با نتایج منطبق بود. مقدار واجذب با اسید نیتریک 5/0 مولار ، صد درصد به دست آمد. پساب نیروگاه رامین اهواز به عنوان نمونه صنعتی استفاده شد و اثر یون های مزاحم در حذف کادمیوم بررسی شد.