چکیده یکی از شاخه های فرهنگ عامیانه یا فولکلور،ادبیات عامه یا ادبیات شفاهی است که شامل قصه ها ،افسانه ها ،اسطوره ها،ترانه ها ،تصنیف ها ،بازی های منظوم ،ضرب المثل ها،حکمت ها ،متل ها و چیستان ها یی است که شفاهاً از فردی به دیگر یا از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود .این مجموعه از مشترکات فرهنگی یک ملت وعامل پیوند آنهاست . خور مرکز بخش جندق و بیابانک که فرهنگی گرانبار دارد و در گویش آن واژه های اوستایی و کهن به فراوانی یافت می شود. جندق را (gendah) و مردمش را گندشی(gendeshi) می گویند.نام جندق و بیابانک همراه است. بیابانک روستای بیاضه است که در فاصله ده فرسنگی جنوب شرقی خور قرار دارد و صورت درست آن (بیاذه) است. با بررسی ادبیات فولکلور منطقه ی خور و بیابانک می توان به بسیاری از جنبه های ادبیات عامیانه ی این منطقه وتاثیر آن در زندگی مردم منطقه پی برد .مقاله حاضر می کوشدبا دیدی متفاوت ادبیات عامیانه ی منطقه ی خور وبیابانک را مورد بررسی قراردهد. تحقیقات میدانی ،روایت های مردم منطقه ومشاهدات شخصی نویسنده و مطالعات کتاب خانه ای از مهمترین منابع این مقاله به شمار می آید. کلید واژ ه ها: ادبیات ،فولکلور،خور ،بیابانک