در این پژوهش به منظور امکان سنجی استفاده از سامانه های روشنایی فتوولتائیک خورشیدی مقادیر تابش خالص رسیده به سطح زمین در جاده میانه- بستان آباد ( به طول 87 کیلومتر در محدوده 37 درجه و 23 دقیقه تا 37 درجه و 58 دقیقه عرض شمالی و 46 درجه و 55 دقیقه تا 47 درجه و 45 دقیقه طول شرقی در منطقه شمال غرب کشور در استان آذربایجان شرقی واقع شده است) با استفاده از دو روش مختلف سنجش از دور و gis محاسبه و اقدام به اعتبارسنجی مقادیر به دست آمده با روش های تجربی شد. از داده های طیفی و حرارتی سنجنده tm ماهواره لندست 5 در سال 2010 برای ماه های می تا سپتامبر و dem منطقه مورد مطالعه جهت محاسبه مقدار تابش خالص خورشیدی رسیده به سطح زمین با روش sebal (الگوریتم سنجش از دور) و تابع تحلیل گر خورشیدی یاsolar analyst نرم افزار arc gis استفاده شد. همچنین روش آنگستروم-پرسکات (a-p) به عنوان یکی از رایج ترین و فراگیرترین روش های برآورد تابش کل خورشیدی در مقیاس زمانی شش ماهه جهت ارزیابی موفقیت روش های سنجش از دور مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مقادیر تابش خالص حاصل از دو روش sebal و solar analyst علاوه بر اینکه امکان به کارگیری سیستم های فتوولتائیک خورشیدی جهت تأمین روشنایی جاده را تأیید کرد، بلکه نزدیکی مقادیر به دست آمده از دو روش را نیز ثابت نمود. همبستگی این دو روش با معادله آنگستروم- پرسکات نیز محاسبه شد که نتایج به دست آمده نشان داد تابع solar analyst دارای همبستگی معنی دارتری نسبت به الگوریتم sebal بود. در بحث تعیین مهم ترین عامل موثر بر تابش خالص دریافتی، الگوریتم sebal بیش ترین همبستگی را با جهت شیب و کم ترین همبستگی را با ارتفاع، و تابع solar analyst بیش ترین همبستگی را با ارتفاع و کم ترین همبستگی را با جهت شیب دارد.