به دلیل اهمیت باکتری های اسید لاکتیک در صنایع تخمیری و تولید محصولات پروبیوتیکی، تولید کشت های آماده برای تلقیح مستقیم از نظر تکنولوژیکی و تجارت بین الملل دارای اهمیت ویژه ای است. خشک کردن انجمادی در مقایسه با سایر روش های خشک کردن دارای مزایایی مانند حفظ خصوصیات مرفولوژیکی و بیوشیمیایی باکتری، فراهم کردن نرخ زنده مانی بالاتر و حفظ بهتر فعالیت متابولیسمی سلول است. اصلی ترین علت افت زنده مانی سلول ها در این روش آسیب های ناشی از انجماد بر سلول ها است. برای جلوگیری از آسیب به سلول ها در مرحله ی انجماد می توان از مواد محافظ در محیط آنها استفاده کرد. این مواد با تشکیل فاز شیشه ای در اطراف سلول ها باعث افزایش زنده مانی آنها در حین فرآیند می شوند. در این پژوهش ویژگی محافظت کنندگی نانوفیبر سلولز با محافظت کننده های معمول شامل ترهالوز و شیر پس چرخ مقایسه شده است. اسید لاکتیک باکتری های بومی جداسازی شده از محصولات لبنی سنتی به عنوان سلول های هدف انتخاب شدند. برای بهینه سازی اثر فاکتورها بر افزایش زنده مانی از طرح آماری روش سطح پاسخ استفاده شد. طرح مرکب مرکزی برای دستیابی به غلظت بهینه مواد محافظ جهت حصول بالاترین زنده مانی به کار برده شد. با آنالیز نمودارهای سطح پاسخ غلظت بهینه مواد محافظ به صورت 75/13% شیر پس چرخ، 5/20% ترهالوز و 75/13% نانوسلولز به دست آمد.