اعدام صدها سال است که جزو کاربردی ترین مجازات ها در بین سیستم های مختلف حقوقی به شمار می آید. این مجازات همواره به صورت خشن و رعب آور اجرا می گشته و حکومت ها قید و بند چندانی برای نحوه استفاده از آن نداشتند. ولی با گذشت زمان تمایل سیستم های قضایی به سمت اجرای ملایم و بدون درد و رنج آن سوق پیدا کرده است. در واقع به طور کلی می توان گفت که برای چند دهه است که تمامل عمومی نسبت به اجرای این مجازات کمتر شده و به همین جهت روند استفاده از آن رو به کاهش است. بدین ترتیب مخالفت ها با اجرای این مجازات روز به روز شدت گرفت تا سرانجام با راهیابی قواعد مربوط به لغو این مجازات در اسناد بین المللی، وجاهت و توجیه استفاده از آن به حداقل رسیده؛ در واقع با بروز نتایج موفقیت آمیز تجربه لغو اعدام در کشورهای پیشگام و ارائه راهکارهای مناسب جهت این کار در اسناد بین المللی، کشورهای مختلف راهکار و الگویی مناسب جهت تعدیل این مجازات پیدا کردند. همچنین بر خلاف تصور رایج در مورد فقه اسلامی، باید گفت که در متون دینی با تدقیق و بررسی همه جانبه آرا و افکار مراجع و روحانیون نواندیش، می توان به راهکارهایی مناسب جهت محدودیت هر چه بیشتر دامنه جرایم مستوجب اعدام دست پیدا کرد و آن را وارد قوانین کیفری نمود تا بدین ترتیب ضمن عمل به مفاد اسناد بین المللی که سالهاست کشور ایران نیز به آنها پیوسته ولی به آن عمل نمی کند، موجبات تعالی هرچه بیشتر نظام حقوقی کشورمان را فراهم نماییم.