در این مطالعه، عملکرد دو سیستم اکسیداسیون شیمیایی پیشرفته و یک سیستم بیولوژیکی برای حذف آموکسی سیلین در فاضلاب های سنتزیدر غلظت های مشابه با موارد صنعتی مورد بررسی قرار گرفته شدند. مطالعه انجام شده دارای سه بخش متفاوت اکسیداسیون با ازن و اشعه uv، اکسیداسیون با استفاده از نانو فتوکاتالیست tio2 و استفاده از بیوراکتور هوازی لجن فعال با جداکننده های فیزیکی می باشد. در هر بخش، متغیر های متفاوتی متناسب با نوع سیستم مورد مطالعه قرار گرفت. در بخش اول(uv/o3) دو متغیر کیفی (ازن زنی و تابش اشعه uv) و دو متغیر کمی، غلظت پراکسید هیدروژن (0-20 میلی مولار) و ph اولیه محلول (3، 5، 7، 9و 11)، هر کدام در پنج سطح مختلفمورد بررسی قرار گرفت. در بخش دوم(tio2)،سه متغیر شامل codin(400-2000 میلی گرم بر لیتر)،زمان واکنش (30-240 دقیقه)وphاولیه (3-11) و نهایتا" در بخش سوم (بیوراکتور)، mlvss (1600-4800) و codin (400-2000 میلی گرم بر لیتر) بعنوان دو متغیر فرآیندیمورد مطالعه قرار گرفت. آزمایشات بر اساس آنالیز طراحی مرکزی و با استفاده از روش سطحی پاسخ انجام شده اند. بیشترین راندمان در سیستم بیولوژیکی به میزان %89 بدست آمد و راندمان فرآیند ازن زنی همراه با تابش اشعه uv در ph11 و مقدار 20 میلی مولار پراکسید هیدروژن %54حاصل شد در حالیکه حداکثر راندمان در فرآیند فتوکاتالیستدر شرایط 559/0 گرم بر لیترکاتالیست، ph11 و codin400 میلی گرم بر لیتر %20 بدست آمد.bod5/cod تقریبا یکسانی در دو روش اکسیداسیون پیشرفته بدست آمد (2/0-4/0). برای بالا بردن راندمان حذف آموکسی سیلین در روش اکسیداسیون با استفاده از راکتور فتو کاتالیست ثابت، مسمومیت راکتور را با شستشو با آب مقطر و هوادهی همزمان از بین برده و راندمان به میزان %19 افزایش یافت. جهت برطرف کردن گرفتگی ناشی از مزاحمت آنتی بیوتیک بر روی فتوکاتالیست،ازن زنی همزمان با فتوکاتالیست مورد مطالعه قرار گرفت و راندمان به میزان %33 افزایش پیدا کرد.