دربخش پرعیارکنی اولیه مجتمع مس شهربابک از 5 عددسلول ستونیی نوع cisa که ارتفاع و قطرآن هابه ترتیب برابر 12 و4 متر و سیستم حباب سازی نوع microceltm می باشد، استفاده شده است. درطرح اولیه این کارخانه قرار بود خوراکی با نرخ جامد 625 تن بر ساعت، با اندازه ی 80 درصد عبوری از 90 میکرون و درصدجامد 28% وارد این ستون ها شود و درمجموع22 تن بر ساعت کنسانتره با عیار 32% تولید گردد. اما به دلیل مشکلات مکانیکی و فرآیندی،این ستون ها از زمان شروع به کار کارخانه مورد استفاده قرار نگرفتند(1383). با بررسی های انجام شده در این تحقیق،مشکل اصلی عدم کف دهی پایدار این ستون ها، وجود ذرات درشت(بزرگتر از 2 سانتی متر)درخوراک آن ها و راه یابی این ذرات (حدود 2 کیلوگرم) به سیستم حباب سازی و از کار انداختن آن تشخیص داده شد. با اعمال تغییراتی در طراحی اولیه لوله مکش پمپ برگشتی پالپ، به واسطه عدم راه یابی ذرات درشت به داخل حباب سازها، عملکرد ستون به طور قابل ملاحظه ای بهبود یافت و فعالیت پیوسته آن امکان پذیر گردید. بزرگ ترین مشکل بعد از گرفتگی حباب سازها به واسطه جلوگیری از ورود ذرات درشت ، عمر بسیار کوتاه حباب سازها بود. بر اساس پایش انجام شده عمر متوسط آن ها حدود 10 روز بدست آمد. بررسی های انجام شده نشان داد که برای داشتن عملکردی پایدار در ستون های پرعیارکنی اولیه، باید دبی خشک خوراک و نرخ ظاهری هوا به ترتیب از 125 تن بر ساعت و 9/1 سانتی متر بر ثانیه(طراحی) به 70 تن بر ساعت و 6/0 سانتی متر بر ثانیه کاهش پیدا کند. بعد از دو ماه عملکرد موفقیت آمیز این ستون ها، ظرفیت حملی برابر با 23/0 گرم بردقیقه بر سانتی متر مربع بدست آمد که به طور قابل ملاحظه ای کمتر از میزان طراحی (58/0 گرم بر دقیقه بر ساتی متر مربع) است. حداکثر ماندگی گاز در این ستون ها قبل از انتقال از حالت جریان آرام به آشفته که با جوشش کف قابل تشخیص است، 10% بدست آمد. متوسط بازیابی و عیار قابل دسترس از این ستون ها به ترتیب 68 و 32 درصد بدست آمد. طبق نمونه گیری های انجام شده مشخص گردید که این ستون ها30 تا40 درصد محصول نهایی را تولید می کنند. به عنوان نتیجه گیری کلی می توان عنوان کرد که استفاده از سلول های ستونی در مرحله پرعیارکنی اولیه تصمیم صحیحی در مرحله طراحی نبوده است.