هدف اصلی این تحقیق، بررسی تغییرات سرمایه فکری در طول چرخه عمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری سرمایه فکری از روش پالیک و برای طبقه بندی شرکت ها به مراحل مختلف چرخه عمر از روش دسته بندی آنتونی و رامش (1992) و بلک (1998) استفاده شده است. هم چنین در این تحقیق مراحل مختلف چرخه عمر به عنوان متغیر مستقل و سرمایه فکری به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده تا بدین ترتیب با تغییرات چرخه عمر میزان سرمایه فکری شرکت ها در آن دوره ها سنجیده شده و با یکدیگر مقایسه شوند. دوره ی زمانی مورد مطالعه سال های 1381 تا 1390 و نمونه انتخابی شامل 80 شرکت می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که میزان سرمایه فکری در طول دوره های مختلف چرخه عمر (رشد، بلوغ و افول) با یکدیگر تفاوت معناداری دارد؛ که نوع رابطه آن ها در طول این دوران با نظریه چرخه عمر سازمانی منطبق است. بدین ترتیب که میزان سرمایه فکری در دوره رشد رو به افزایش گذاشته و در دوره بلوغ به بیشترین حد خود می رسد و کم کم با پاگذاشتن شرکت به مرحله افول این میزان رو به کاهش می رود. یافته های دیگر این تحقیق حاکی از این است که میزان کارایی سرمایه فیزیکی در دوره های افول و رشد با یکدیگر تفاوت معناداری دارد؛ همچنین میزان کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری در میان هر سه دوره با یکدیگر تفاوت معناداری دارد و نوع تفاوت آن ها نیز با منحنی چرخه عمر در یک راستا می باشد.

در این ‎‎رساله ‎‎‎مسائل بهینه سازی کسری را در فضای حقیقی و مختلط مورد مطالعه قرار می دهیم که محدودیت های این مسائل به صورت یک محدودیت درجه دوم یا اشتراک یک محدودیت درجه دوم و یک محدودیت نامساوی خطی و یا اشتراک دو محدودیت درجه دوم هستند.

چکیده ندارد.