نام پژوهشگر: وصی حیدر رضوی

ترجمه کتاب (امام علی (ع) و زمامداران) به زبان اردو
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه - دانشکده الهیات و معارف اسلامی 1384
  وصی حیدر رضوی   رضا میرمعینی

موضوع کتاب: موضع گیریهای حضرت علی در رابطه با خلفاء سه گانه. هدف مولف: در این کتاب این است که برخوردهای امام با خلفا را تبیین کند زیرا در این رابطه افراط و تفریطهای فراوانی رخ داده است، برخی چنان افراط کرده اند که امام را بازوی اجرایی حکومت خلفا دانسته اند و از طرف دیگر برخی چنان تفریط کرده اند که امام را قاتل خلیفه سوم قلمداد نموده اند. مولف محترم در اول کتاب یک مقدمه را ذکر کرده اند که در او اوضاع سیاسی اجتماعی اواخر عمر پیامبر را بررسی کرده و شخصیت و عملکرد امام را در زمان پیامبر بیان کرده اند. این کتاب مشتمل بر شش فصل است. فصل اول: امیرالمومنین و رهبری پس از پیامبر در این فصل چهار گفتار ذکر کرده که مطالب ارزنده و راه گشا دارد. گفتار اول: موضع گیریهای امام در برابر جریان سقیفه. گفتار دوم: استدلالهای امام بر برتری خود برای رهبری امت اسلامی. گفتار سوم: انتقادهای امام بر خلفا. گفتار چهارم: سکوت امام در برابر حکومت خلفا و علل آن. یکی از علتهای حفظ وحدت مسلمین برای بقای اسلام و ترویج آن را ذکر نموده است. مراد از سکوت امام این نیست که حضرت هیچ اقدام برای پس گرفتن خلافت خود نکرده باشد بلکه حضرت در این راستا فقط قیام مسلحانه نکرد تا وحدت مسلمین حفظ شود و دین اسلام از گزند دشمنان داخلی و خارجی ایمن باشد. در فصل دوم: کمکهای فکری امیرالمومنین به خلفا سه گانه- خلفای به امام مشورت میکردند و در مشکلات از امام کمک میخواستند و در قبال آن نادانی و عجز خود را بروز می دادند بیان نموده است. در فصل سوم: حمایت امیرالمومنین در عصر خلفای. خلفا بخاطر امر به معروف بر اصحاب پیامبر ظلم می کردند و امام از آنان حمایت می کردند. در فصل چهار- مسئولیت پذیری امام و یارانش از طرف خلفا را بیان نموده است. وسعت فکر امام قابل تصور نیست. هنگامی که لشکر مرتدین خود را برای حمله به مدینه آماده کردند خلیفه اول از امام میخواهد حفاظت از گذرگاههای اصلی مدینه را برای دفاع از اسلام و مسلمین بر عهده بگیرند حضرت این پیشنهاد را پذیرفت. در فصل پنجم: امام و اجرا نمودن حدود الهی را توضیح داده است. در فصل ششم مخالفت امام با بدعتهای پدید آمده در عصر خلفا تحریم حج تمتع توسط خلیفه دوم، تحریم ازدواج موقت اقامه نماز تمام در سفر توسط خلیفه سوم بیان شده است. مولف محترم در آخر کتاب منابع و ماخذ را بیان کرده اند که بیشترشان از منابع اولیه اهل سنت می باشند.