واحد رسوبی k1 به سن کرتاسه پیشین (البین – آپتین) ، یکی از واحدهای سنگی حوضه رسوبی ایران مرکزی است . این واحد عمدتا از سنگ آهکهای اربیتولین دار تشکیل شده که به طور همشیب بر روی واحد مارنی و ماسه ای در زیر (qst) و توسط واحدهای آبرفتی کواترنر با یک ناپیوستگی مورد مطالعه قرار نگرفته است ، لذا در این تحقیق سعی شده که این واحد از دیدگاه تاریخچه رسوبگذاری و محیط رسوبی مورد بررسی قرار گیرد . به همین منظور یک برش چینه شناسی در جنوب میامی جهت نمونه برداری انتخاب و 80 نمونه از این توالی برداشت شده است . ضخامت واحد k1 در برش میامی 830 متر اندازه گیری شده است . نتایج مطالعات نشان می دهد که این رسوبات در یک پلاتفرم کربناته کم عمق از نوع رمپ و در 3 مجموعه رخساره ای سنگی کربناته (شامل 19 ریز رخسار) نهشته شده اند ، این رخساره های سنگی بیانگر رسوبگذاری در 3 زیر محیط پشته (shoal) لاگون (lagoon) و پهنه جزر و مدی (tidal flat) است . آنالیز چینه نگاری سکانسی این سازند منجر به شناسایی 3 سکانش رسوبی رده سوم در برش مورد مطالعه شده است . مرزهای سکانسی از نوع sb2 هستند . براساس مطالعات انجام شده بر روی سنگ های کربناته این واحد در این برش ، چندین فرآیند دیاژنتیکی شناسایی شده اند که مهمترین آن ها عبارتند از میکربتی شدن ، سیمانی شدن ، دولومیتی شدن ، فشردگی ، انحلال ، نئومورفیسم و تشکیل رگه های کلسیتی ، این فرایندها در سه محیط دیاژنزی دریایی ، متئوریک و تدفینی بر روی این رسوبات تاثیر گذار بوده اند . واژگان کلیدی : چینه نگاری سکانسی ، کرتاسه پیشین ، سنگ آهک های اربیتولین دار