جنگ ابزار به آرامی در حال تبدیل شدن به جنگ افکار است و رسانه ها در این حوزه نقش اساسی دارند. دگرگونی در فناوری های نوین سبب شده تا دیپلماسی عمومی و رسانه ای نسبت به دیپلماسی سنتی از رواج بیشتری برخوردار شود. ایران وعربستان در یک دهه گذشته تلاش کرده اند از دیپلماسی عمومی برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی اشان بیشترین استفاده را ببرند تا ان را نزد مخاطبان فرامرزی مستدل ، منطقی و قابل دفاع جلوه دهند. این پژوهش درصدد است به این پرسش پاسخ دهد که دیپلماسی عمومی در دو دهه گذشته چه نقشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی داشته است ؟ فرضیه اصلی هم این است که دیپلماسی عمومی ایران و عربستان در یک دهه گذشته، نقش تعیین کننده در همسویی با سیاست خارجی تهران و ریاض داشته است.بررسی شکلی ومحتوایی نحوه پوشش رسانه ای موضوعاتی شامل قیامهای مردمی شمال افریقا و غرب آسیا ، بحرین، یمن، سوریه ، لبنان، فلسطین،عراق، رژیم صهیونیستی، جزایرسه گانه ایرانی،اختلافهای طائفی، پرونده هسته ای ایران، مسائل داخلی ایران ومسائل داخلی سعودی که در سیاست خارجی ایران و عربستان از اهمیت بسزایی برخوردار است صحت این فرضیه را تایید می کند که دیپلماسی رسانه ای در شبکه های العالم و العربیه از همسویی معناداری با سیاست خارجی تهران و ریاض برخوردار است.

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش نگرش معلمان نسبت به کاربرد تکنولوژی در صلاحیت ها و مهارت های آنان به جهت کاربست فناوری اطلاعات و ارتباطات (ict) در فرایند یاددهی- یادگیری صورت گرفته است.یافته ها نشان می دهد که به جز مولفه عدم تاثیرگذاری تکنولوژی در آموزش، سایر مولفه های نگرش نسبت به تکنولوژی قادر به پیش بینی صلاحیت ها و مهارت های کاربست ict معلمان هستند. بین نگرش معلمان نسبت به کاربرد تکنولوژی در آموزش و همچنین، صلاحیت ها و مهارت های آنان در کاربست ict به تفکیک سابقه تدریس تفاوت معناداری وجود دارد. اما بین نگرش معلمان نسبت به تکنولوژی و صلاحیت ها و مهارت های آنان در کاربست ictبه تفکیک جنسیت در گروه مورد بررسی تفاوت معناداری وجود ندارد.