چکیده هدف از انجام این تحقیق اثر خستگی ناشی از تمرین بر تعادل پویای دانش آموزان دختر 15 تا 18 ساله با قوس کف پای متفاوت بود. برای اندازه گیری قوس کف پای آزمودنی ها از آزمون افت استخوان ناوی استفاده شد. سپس 45 نفر از دانش آموزان که به صورت هدفمند انتخاب شدند، در سه گروه 15 تایی 1- گروه با قوس کف پای نرمال 2- گروه با قوس کف پای صاف و 3- گروه با قوس کف پای گود قرار گرفتند. پیش آزمون تعادلی (sebt)، پروتکل خستگی عملکردی (20 دقیقه فعالیت در 7 ایستگاه) و پس آزمون sebt اجرا گردید. برای تعیین میزان خستگی از مقیاس میزان درک تلاش (rpe) بورگ قبل شروع ایستگاه اول، پایان ایستگاه سوم و دقیقا بعد از اتمام ایستگاه هفتم استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss 18 و از آزمون کولموگروف - اسمیرنف جهت نرمال بودن داده ها،از آزمون t وابسته و آزمون تحلیل واریانس یکسویه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری بین نمرات تعادل پیش آزمون و پس آزمون در هر سه گروه نشان داد (05/0>p). آزمون تعقیبی شفه نیز نشان داد که بین میانگین تفاضل نمرات تعادل در پیش آزمون و پس آزمون گروه کف پای نرمال با گروه کف پای صاف و با گروه کف پای گود اختلاف معنی داری وجود دارد. با توجه به کاهش معنی دار تعادل بعد از خستگی ناشی از تمرین در آزمودنی های دارای ناهنجاری قوس کف پا، لذا اصلاح ناهنجاری های قوس کف پا و استفاده از دوره های تمرینی مناسب جهت ارتقای آمادگی جسمانی این افراد توصیه می شود. کلمات کلیدی: خستگی عملکردی، دانش آموزان دختر، تعادل ایستا، تعادل پویا، کف پای صاف، کف پای نرمال، کف پای گود