سابقه و هدف: شرایط سخت محیط های کاری مختلف از قبیل اسیدی و بازی بودن سطوح زمین، افتادن وسیله ها و ابزار سنگین بر روی پاها، حفاظت در مقابل گرما و سرمای زیاد، حضور مواد شیمیایی خطرناک و حساسیت زا و آلاینده هایی که در محیط کار وجود دارند باعث اهمیت بالای لباس های کار و کفش های کار و سطوحی که کارگران روی آن ها می ایستند و راه می روند می شود. در اغلب مشاغل صنعتی کارگران 8 ساعت یا بیش تر سر پا بوده و یا در حال راه رفتن می باشند و این موضوع بر اهمیت کفش کار مناسب و راحت می افزاید. روش مداخله ارگونومی شایعی که جهت کاهش درد و خستگی و ناراحتی های مربوط به این موارد انتخاب می شود شامل تغییر دادن سطوحی است که کارگران بر روی آن ها می ایستند و یا استفاده از کفی مناسب جهت ایستادن و راه رفتن است. دراین مطالعه به بررسی تاثیراین مداخله ارگونومی و تاثیرات آن بر نیروی عکس العمل زمین می پردازیم. مواد و روش ها: 20 مرد داوطلب سالم در این تحقیق شرکت کردند. در 3شرایط مختلف نیروی عکس العمل زمین اندازه گیری و ارزیابی شد که شامل: 1. کفش کار 2. کفش کار و کفی عملکردی و 3. کفش آکسفورد می شد. نیروی عکس العمل عمودی زمین توسط دستگاه صفحات نیرو سنجیده ثبت گردید. یافته ها: در مقایسه دو حالت کفش آکسفورد و کفش کار، تغییرات معناداری در پارامترهای عمودی (fz) نیروی عکس العمل زمین دیده نشد اما در سایر بردارهای نیرو عکس العمل زمین (fx) و (fy) تغییرات معنادار متناقضی یافت شد. در مقایسه پارامترهای نیروی عکس العمل زمین در حالت «کفش آکسفورد» و «کفش کار-کفی فانکشنال» و نیز حالت «کفش کار» و «کفش کار-کفی فانکشنال» تغییرات معناداری در برخی پارامترها به صورت افزایش و کاهشی مشاهده شد اما این تغییرات شکل هماهنگی با هم نداشتند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که استفاده از کفی فانکشنال، تاثیرات متناقضی بر برخی از پارامترهای نیروی عکس العمل زمین دارد. واژه های کلیدی: کفش کار، کفی عملکردی، نیروی عکس العمل زمین