نگارنده در این پایان نامه با توجه به تدوین مقررات لایحه قانونی 1384 به بررسی مقررات حاکم بر اسناد تجاری (برات، سفته و چک) در قانون تجارت و مقایسه و تطبیق این مقررات با مواد قانونی تدوین شده در لایحه مذکور در این خصوص پرداخته است. در این زمینه پژوهشگر با تحقیق در چهارچوب موضوع رساله تمامی مقررات موجود در خصوص هر سه سند تجاری در قانون تجارت و لایحه قانونی مذکور را مورد بررسی و مقایسه و تطبیق قرار داده و سعی نموده است با بررسی و مقایسه مواد پیش بینی شده در قانون تجارت و لایحه قانونی و نیز بیان نقاط قوت و ضعف مقررات لایحه در مقایسه با قانون تجارت فعلی و هم چنین وجوه افتراق و اشتراک مقررات مذکور به پاسخی برای پرسش های مطرح شده در این رساله برسد. آنچه در این رساله بیشتر از هر چیز دیگر اهمیت داشته و محقق نیز به دنبال رسیدن به آن بوده است این موضوع بوده که لایحه قاونی 1384 تا چه حد توانسته است نواقص و کاستی های موجود در قانون تجارت کنونی در خصوص اسناد تجاری را بر طرف نماید. در جهت دستیابی به این مهم و رسیدن به پرسش های تحقیق، محقق پایان نامه را در سه فصل تنظیم و در نهایت به بیان یک نتیجه گیری به شرح ذیل پرداخته است: لایحه قانونی 1384 در مقایسه با قانون تجارت 1311 با الهام از برخی مقررات کنوانسیون های بین المللی از جمله کنوانسیون ژنو و آنسیترال دارای نوآوری های خوبی می باشد و بعضی از نواقص و کاستی های موجود در قانون فعلی از این طریق برطرف گردیده است. با این وجود علیرغم انتظار زیاد تغییرات و اصلاحات اساسی در مقررات قانون تجارت در خصوص اسناد تجاری به عمل نیامده است چرا که تغییرات ایجاد شده بیشتر به صورت جزیی از حیث نگارشی و هم چنین افزایش مواد تدوین شده در این خصوص به لحاظ تکرار احکام مشترک برات و سفته و چک می باشد.