مقدمه: عمل سزارین یکی از شایع ترین اعمال جراحی زنان می باشد. تهوع و استفراغ پس از درد شایع ترین عارضه اعمال جراحی می باشد. که در بیش از %66 از بیمارانی که به روش اسپینال سزارین شده اند گزارش شده است .وبا توجه به عوارض تهوع و استفراغ که میتواند باعث آسپیراسیون محتویات معده ، پارگی بخیه، پارگی مری و آمفیزم زیر جلدی شده و ترخیص بیمار از بیمارستان را هم به تاخیر اندازد،باید تهوع و استفراغ بیمار بعد از عمل کنترل شود.برای این منظور از داروهای زیادی می توان استفاده کرد،ولی با توجه عوارض جانبی این داروها ،امروزه به طور گسترده از آنتاگونیست رسپتور های سرتونینی استفاده می شود،که یک ضد تهوع و استفراغ بسیار موثر اند وعوارض جانبی آنها کم تر از سایر دارو ها می باشد.اندانسترون نمونه بارز آنتاگونیست های سرتونینی می باشد.دو نوع خوراکی و وریدی این دارو در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفت.با توجه به اینکه مصرف فرم خوراکی آسان و ساده است و از جانب بسیاری از بیماران پذیرفتنی و بدون درد و ارزان است، در این مطالعه بر آن شدیم تا تاثیر اندانسترون خوراکی و وریدی را در کاهش تهوع و استفراغ پس از سزارین به روش اسپاینال بررسی کنیم. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی بر روی 162 زن کاندید سزارین انتخابی انجام گردید. به یک گروه 4 میلی گرم اندانسترون وریدی ، گروه دوم 8 میلی گرم اندانسترون خوراکی و به گروه سوم پلاسبو داده شد. قبل از انجام اسپینال و بلافاصله بعد از انجام آن و هر 5 دقیقه تا 20 دقیقه فشار خون و hr اندازه گیری و ثبت شد. بعد از عمل در ریکاوری و 2 و 4 و 6 بعد از عمل شدت تهوع و استفراغ بیمار و آپگار نوزادان ثبت گردید. نتایج: بین سه گروه مذکور اختلاف معنی داری از نظر سن،تعداد بارداری ،میانگین فشار خون وضربان قلب مادر ،قبل و حین عمل وجود نداشت.آپگار نوزادان و سطح هوشیاری مادران نیز در سه گروه اختلاف معنی داری نداشت. به طور معنی داری در ریکاوری ،2و4ساعت پس از عمل تهوع و استفراغ در گروه اندانسترون خوراکی و وریدی کم تر از پلاسبوبود(p?0.05 ) ولی اختلاف معنی داری بین دو گروه خوراکی و وریدی در ریکاوری ،2و4ساعت پس از عمل دیده نشد. بین سه گروه در 6 ساعت بعد از عمل اختلاف معنی داری دیده نشد و عمدتا در هیچ گروه تهوع و استفراغ رویت نشد(p?0.05).