نام پژوهشگر: مریم مدرس مطلق
مریم مدرس مطلق مصطفی زاهدی فر
beo به عنوان یک کانی با پاسخ tl و osl خوب در مقیاس بزرگ برای بررسی در مقیاس نانو انتخاب شد. پس از ساخت نانوذرات این ماده با ابعاد 10 تا 20 نانومتر توسط روش سل ژل نانوپودر حاصل تحت پرتو گاما با دزهای زیر یک گری و یک تا 1000 گری قرار گرفت و توسط دستگاه tld reader تحریک و خوانده شد. در کل با توجه به عدم امکان تکرارپذیری و عدم دریافت پیک مناسب در اکثر نمونهها این ماده برای کار در زمینهی دزیمتری مناسب تشخیص داده نشد. nacl (نمک طعام) نیز که در حالت تودهای پاسخهای خوب tl از آن مشاهده شده بود در مقیاس نانو به روش همرسوبی شیمیایی با حلالهای آلی تولید شده ذراتی با ابعاد بین 200 تا 500 نانومتر به دست آمد. این ذرات به دلیل تفاوت پاسخهای tl نسبت به حالت تودهای به عنوان نانوذرات نمک قابل قبول هستند. چنان که بررسی شده در بازهی 5 تا 1000 گری این ماده در مقیاس نانو پاسخهایی قابل قبولتر و با حساسیت بیشتر نسبت به حالت تودهای نشان داد. با افزودن ناخالصی mn به نانوپودر nacl به میزان 1% حساسیت این بلور به طور محسوس افزایش یافت. وارد کردن سورفکتانت ctab به ماده چه در حالت خالص چه در حالت آلاییده حساسیت پاسخها را بهبود می بخشد. نانوذرات nacl در بررسی پاسخ ترمولومینسانسی دارای محوشدگی هستند و پس از 90 روز پیکهای دما پایین به طور کامل نشست کرده پیک تقریباً منفردی در دمای حدود °230 باقی میماند. هر دو ماده فوق الذکر تحت آنالیز کامپیوتری قرار گرفته پیکهای حاصل از آنها و پارامترهای لومینسانس حاصل شدهاند. همچنین آنالیزهای pl، xrd و sem روی آنها انجام و به تفکیک در تحقیق حاضر بحث شده است.