رساله در پنج فصل تنظیم شده است. فصل اول به مقدمه اختصاص دارد. فصل دوم به پیشینه ی پژوهش مربوط می شود و همچنین چارچوب نظری تحقیق که از پساساختارگرایی وام گرفته شده است. فصل سوم به بحث دلالت موسیقایی پرداخته شده است و اجزای آن از قبیل دال و مدلول موسیقایی یا همان متن و تفسیر (معنا) و همچنین مولف، نوازنده و رهبر و مخاطب مورد بررسی قرار گرفته است. در بُعد مخاطب، به تمایز شنیداری ناب و شنیداری فنی اشاره شده است و مبحث بیانگری در موسیقی نیز در این فصل جای گرفته است. در پایان فصل مدل دلالت موسیقایی ارائه گشته است. در فصل چهارم بحث بینامتنیت طرح می شود و بینامتنیت اجتماعی و موسیقایی معرفی شده و نقش آنها در تحولات موسیقایی مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد. انواع نوگرایی که به نوگرایی ناب و نگاهی به گذشته تقسیم شده است، در کنار نگاهی به مکتب نوکلاسیک، بحث درباره ی اکسپرسیونیسم و زیبایی از دیگر مطالب این فصل می باشند. در ادامه به شوئنبرگ پرداخته شده است و به نقش او در شکل گیری موسیقی آتونال اشاره می شود. در پایان به نقش بینامتنیت اجتماعی و موسیقایی در شکل گیری موسیقی آتونال اشاره می شود و مدل های نشانه شناختی -گفتمانی موسیقی کلاسیکِ بین المللی و آتونال به ترتیب در انتهای فصل ترسیم می شود. فصل پنجم نیز به خلاصه ی مباحث و جمع بندی اختصاص دارد.