هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت های مرتبط با جنسیت در کنترل پاسچر سالمندان با و بدون رویکرد تکلیف دوگانه بود. جامعه این تحقیق را کلیه پرسنل دانشگاه شهید چمران اهواز در نیمسال دوم سال تحصیلی 1392-1391 تشکیل می داد (741n=). از بین جامعه مذکور 18 نفر مرد و 18 نفر زن با دامنه سنی 65-55 سال به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. برای ارزیابی کنترل پاسچر آزمودنی ها در شرایط تکلیف دوگانه و بدون تکیف دوگانه، جابجایی قدامی- خلفی، میانی- جانبی و سرعت حرکت مرکز فشار هر آزمودنی در سه کوشش 30 ثانیه ای در شرایط تکلیف دوگانه (توجه به نوسان های بدن) و سه کوشش 30 ثانیه ای در شرایط بدون تکلیف دوگانه با فاصله 5 دقیقه استراحت بین کوشش ها، اندازه گیری شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین کنترل پاسچر در حالت های تکلیف دوگانه و بدون تکلیف دوگانه برای هر دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج بیانگر برتری مردان نسبت به بانوان در هر دو شرایط بود.