این مطالعه برای بررسی و آزمون تصویرسازی ذهنی پتلپ طرح گردید. هدف اصلی مطالعه حاضر، مقایسه تأثیر تصویر سازی ذهنی پتلپ و تمرین بدنی بر اکتساب و یادداری مهارت های پاس بسکتبال در دانش آموزان پسرپایه ششم ابتدایی شهر خرم آباد بود. برای دستیابی به هدف، پرسشنامه توانایی تصویرسازی ذهنی (هال و مارتین، 1997) و فرم اطلاعات شخصی بین 82 دانش آموز پسر پایه ششم ابتدایی توزیع گردید. در نهایت به صورت هدفمند 45 نفر با امتیاز تصویرسازی ذهنی 55-45 و بدون سابقه بسکتبال انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تصویرسازی ذهنی پتلپ، تمرین بدنی و ترکیب تمرین بدنی و تصویرسازی ذهنی پتلپ قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، 3 جلسه در هفته به مدت 6 هفته صورت گرفت و سپس پس آزمون به عمل آمد. آزمون یادداری 2 هفته پس از آخرین جلسه تمرینی گرفته شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها، داده ها به روش آماری تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری مکرر روی عامل جلسات، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی و بنفرونی تحلیل شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری مکرر تفاوت معنی داری را بین گروه تمرین بدنی با ترکیبی (001/0=p) و پتلپ (019/0=p)و گروه پتلپ با ترکیبی (042/0=p) در مرحله اکتساب نشان می-دهد. همچنین در مرحله یادداری بین گروه های تمرین بدنی و ترکیبی (035/0 p=)، گروه تمرین بدنی و پتلپ (001/0 p=) و همچنین بین گروه پتلپ و ترکیبی (001/0=p) تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به یافته های این پژوهش، نقش تصویر سازی ذهنی مدل پتلپ به همراه تمرین بدنی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و تأکید بر استفاده از آن توصیه می شود.