قابلیت اطمینان یک سیستم قدرت بزرگ بیانگر میزان اطمینان به عملکرد صحیح و مطلوب این سیستم و احتمال پاسخگویی مطلوب این سیستم در سرویس دهی و انجام وظایف از پیش تعیین شده آن می باشد. بر اساس آمارهای منتشر شده تلفات شبکه بین 12 تا 15 درصد است که حدود 75 درصد این تلفات مربوط به شبکه توزیع می باشد. یکی از مسائلی که به تازگی مورد توجه محققین قرار گرفته است، مسئله پیری زیرساخت سیستم های انرژی می باشد. با پیر شدن تجهیزات شبکه قدرت، قابلیت اطمینان شبکه به تدریج کاهش می یابد. در زمینه ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه توزیع تحقیقات فراوانی صورت گرفته است که آن ها را می توان در بخش های مختلفی تقسیم بندی کرد، که به عنوان نمونه می توان به ارائه شبکه تست، معرفی روش های تحلیلی، معرفی روش های عددی مانند مونت کارلو، بررسی آثار پیری تجهیزات، بررسی اثر اتوماسیون بر قابلیت اطمینان، بررسی پیشرفت روش های جمع آوری داده ها بر قابلیت اطمینان و ... اشاره نمود که در این پایان نامه برخی از آن ها مورد بررسی قرار می گیرند.در این پایان نامه به بررسی تاثیر پیری تجهیزات شبکه توزیع بر قابلیت اطمینان شبکه پرداخته می شود. به این منظور، در ابتدا قابلیت اطمینان و پارامترهای مربوط به آن تعریف می شوند. در ادامه روش های ارزیابی اثر پیری تجهیزات بر اندیس های قابلیت اطمینان شبکه توزیع ارائه می شود. سپس الگوریتمی به منظور پیاده سازی شبیه-سازی مونت کارلو در ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه ارائه می گردد. و در پایان نیز پس از معرفی شبکه تست rbts و شبیه-سازی قسمت های مربوط به بخش توزیع در این شبکه و همچنین شبیه سازی یک فیدر واقعی از شبکه توزیع همدان، پارامترهای قابلیت اطمینان این شبکه ها محاسبه می گردند و تاثیر افزایش طول عمر تجهیزات بر اندیس های قابلیت اطمینان شبکه ، بررسی و تحلیل می گردند.

در تحقیق حاضر، عملیات اتصال ورق های آلومینیم 7075 در دو حالت استفاده از سیستم گرمایش گازی برای پیش گرمایش صفحات پیش از انجام جوشکاری و بدون استفاده از آن به روش اصطکاکی اغتشاشی با استفاده از طراحی آزمایش به شیوه ی ترکیب مرکزی انجام شد و تاثیر پارامترهای جوشکاری نظیر سرعت دورانی، سرعت پیشروی و قطرشانه ابزار روی خواص متالورژیکی، مکانیکی و دمایی اتصالات مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای پیش بینی مقادیر سختی و استحکام کششی اتصالات رابطه ایی بر حسب پارامترهای مورد بررسی ارائه شد. نتایج به دست آمده نشان داد اکثر نمونههای جوشکاری شده به روش tsw (جوشکاری اغتشاشی حرارتی) از استحکام و سختی بالاتری نسبت به fsw (جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی) برخوردار بوده و عیوب کمتری در منطقه اغتشاش آن ها به وقوع پیوسته است. افزایش بیش از 25% مقادیر استحکام و سختی و کاهش دما در حین جوشکاری در برخی از نمونه ها و گستره بازدهی جوش 66% تا 85% نشان دهنده کارآمدی اعمال پیش گرمایش در بهبود خواص مکانیکی نمونه های جوشکاری شده می باشد.

در تحقیق حاضر، عملیات اتصال ورق های آلومینیم 7075 در دو حالت استفاده از سیستم گرمایش گازی برای پیش گرمایش صفحات پیش از انجام جوشکاری و بدون استفاده از آن به روش اصطکاکی اغتشاشی با استفاده از طراحی آزمایش به شیوه ی ترکیب مرکزی انجام شد و تاثیر پارامترهای جوشکاری نظیر سرعت دورانی، سرعت پیشروی و قطرشانه ابزار روی خواص متالورژیکی، مکانیکی و دمایی اتصالات مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای پیش بینی مقادیر سختی و استحکام کششی اتصالات رابطه ایی بر حسب پارامترهای مورد بررسی ارائه شد. نتایج به دست آمده نشان داد اکثر نمونههای جوشکاری شده به روش tsw (جوشکاری اغتشاشی حرارتی) از استحکام و سختی بالاتری نسبت به fsw (جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی) برخوردار بوده و عیوب کمتری در منطقه اغتشاش آن ها به وقوع پیوسته است. افزایش بیش از 25% مقادیر استحکام و سختی و کاهش دما در حین جوشکاری در برخی از نمونه ها و گستره بازدهی جوش 66% تا 85% نشان دهنده کارآمدی اعمال پیش گرمایش در بهبود خواص مکانیکی نمونه های جوشکاری شده می باشد.