با توجه به نیاز روز افزون جوامع امروزی به انرژی برای تامین نیازهای متفاوت، دانشمندان و محققان کشورهای متعددی از جمله ایران،رویکردی اساسی نسبت به دستیابی به انرژی های تجدیدپذیر در دستور کار خود قرار داده اند. دانشمندان معتقدند انرژی های تجدیدپذیر و پاک با توجه به محدود بودن سوخت های فسیلی و آلودگی محیط زیست می توانند به اولین گزینه برای تولید انرژی تبدیل شوند. چرا که این نوع از انرژی ها پاک، ارزان و بالاخص تجدیدپذیر است.کشور ما به دلیل موقعیت جغرافیایی، ظرفیت های متعددی در حوزه تولید انرژی های نوین و تجدیدپذیر دارد.این مسئله به ضرورت وجود یک الگوی بهینه جهت توسعه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر تاکید می کند. از این رو در این تحقیق هدف اصلی ارائه الگوی بهینه توسعه انرژی های تجدیدپذیر بوده که علاوه بر تامین برق مورد نیاز، باعث کاهش آلودگی زیست محیطی می شود. در این مطالعه با مینیمم کردن تابع هزینه و با توجه به سه گروه محدودیت منابع، تقاضا و فنی و با استفاده از تکنیک بهینه سازی استوار الگوی مورد نظر پیشنهاد شده است. بنابر نتایج بدست آمده مجموع پتانسیل استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در کشور حتی بدون در نظر گرفتن انرژی خورشیدی، معادل با 308.7 میلیون بشکه نفت خام در سال است. همچنین ترکیب بهینه برای توسعه میان مدت 10درصدی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر حاکی از تولید 36.71درصدی انرژی برق آبی کوچک، 18.22درصدی انرژی باد، 17.19درصدی انرژی زیست توده، 13.43درصدی انرژی زمین گرمایی، 12.53 درصدی انرژی جزرومد و 1درصدی انرژی خورشیدی می-باشد. همچنین نتایج الگوی بهینه بلندمدت، 15درصد تولید برق از انرژی خورشیدی را در افق 1404پیشنهاد می کند.