فلز منیزیم به دلیل دارابودن خواص فیزیکی و مکانیکی فوق العاده، کاربرد گسترده ای در صنایع فضایی، الکترونیک و اتومبیل سازی دارد. متاسفانه، منیزیم و آلیاژهای آن واکنش پذیری بالایی دارند که آن ها را مستعد خوردگی کرده و کاربرد گسترده ی آن ها را محدود می سازد. آبکاری الکترولس یکی از تکنیک های مهندسی سطح جهت افزایش مقاومت در برابر خوردگی منیزیم است. در کار پژوهشی اخیر، آبکاری الکترولس نیکل بر روی آلیاژ az61 منیزیم صورت گرفت. سپس اثر افزودن مس بر مورفولوژی سطح، درصد عناصر تشکیل دهنده، مقاومت خوردگی و سرعت ترسیب پوشش نیکل مورد بررسی قرار گرفت. در اولویت بعدی، پوشش سریم- لانتانیم- پرمنگنات به عنوان جایگزینی برای ترکیبات سمی کروم و اسید فلوئوریک مورد استفاده در مرحله پیش تیمار سطحی معرفی شد. این پوشش تبدیلی به دلیل سازگاری با محیط زیست و ارزان بودن می تواند جالب توجه باشد. به منظور بررسی مورفولوژی سطح و در صد عناصر تشکیل دهنده سطح، به ترتیب از میکروسکوپ الکترونی(sem) و تفرق اشعه ایکس(edx) استفاده شد. تعیین ساختار کریستالی پوشش ها توسط پراش پرتو ایکس(xrd) انجام گرفت. خواص ضد خوردگی پوشش ها با روش های امپدانس الکتروشیمیایی(eis) و پتانسیل مدار باز (ocp) در محلول خورنده سدیم کلرید صورت گرفت. نتایج تست ها نشان داد که اعمال پوشش ni-p باعث بهبود مقاومت در برابر خوردگی آلیاژ شده است.