این رساله به بررسی تفکر اقوام بدوی و تمایزش با تفکر امروزی می پردازد. بررسی تفکر اقوام بدوی براساس آثار ارنست کاسیرر انجام می شود، وی معتقد است که اقوام بدوی نسبت به اصل عدم تناقض بی-توجه بوده اند و از همین رو منطق آنان متفاوت از منطق امروزی است. کاسیرر این ادعا را براساس جملات، گزاره ها و مثال هایی انجام می دهد که از اقوام بدوی به جا مانده اند. در این رساله بررسی دقیق تری از اصل عدم تناقض به عمل می آوریم و سپس تلاش می کنیم گزاره ها و مثال های به جا مانده از اقوام بدوی را با یک نگاه منطقی بررسی کنیم و ببینیم آیا اصل عدم تناقض در این گزاره ها مورد بی تفاوتی واقع شده است یا نه. نتیجه ی حاصل از این بررسی به ما نشان می دهد، که براساس تعریف منطق دانان از اصل عدم تناقض (در واقع تعریف دقیق تر این اصل) ما به هیچ موردی از نقض اصل عدم تناقض در اقوام بدوی برخورد نمی کنیم و از همین رو نمی توانیم ادعا کنیم که آنان نسبت به اصل عدم تناقض بی تفاوت بوده اند.