آزمایش‏های انجام شده نشان داده است که تیر پیوند متصل به ستون تمایل به گسیختگی در بال را قبل از تحمل دوران‏های قابل توجه از خود نشان می‏دهد. این پایان ‏نامه ضمن بررسی روش‏های بهبود عملکرد اتصالات تیر پیوند به ستون، یک سیستم مهاربندی شده‏ ی شکل‏ پذیر جدید، که توسط پرینز ، و برای تطابق با معماری ارائه شده است، را مورد مطالعه قرار می‏ دهد. سیستم جدید، از وصله‏ ی شکل‏ پذیر تیرها و مهاربندهای کمانش‏ ناپذیر با پیکربندی واگرا بهره می‏گیرد تا ضمن تطابق با نیازهای معماری، مشکل اتصالات تیر پیوند به ستون را نیز حل کند. مقایسه‏ ی تغییرمکان‏های پسماند طبقات نیز نشان می‏دهد که سیستم جدید، جایگزینی مناسب و اقتصادی‏، برای سیستم‏های واگرا می‏باشد و با انتقال آسیب‏ها به درون مهاربند، تعمیرات را آسانتر و اقتصادی‏ تر می‏سازد. همچنین با توجه به انجام بسیاری از جوشکاری‏های اعضای سیستم‏های کمانش‏ ناپذیر واگرا درون کارگاه جوشکاری هزینه‏های جوشکاری کاهش می‏یابد. آیین‏نامه‏ های طراحی با در نظر گرفتن این واقعیت که سازه دارای مقدارقابل توجهی اضافه‏ مقاومت و ظرفیت اتلاف انرژی (شکل‏ پذیری) ذخیره می‏باشد، بارهای طراحی را کاهش می ‏دهند که این کاهش از طریق ضریب کاهش نیرو یا ضریب رفتار در طراحی اعمال می‏گردد. در پایان این ضریب رفتار برای سیستم‏های جدید با تحلیل پوش‏ آور محاسبه شده است.