هدف اصلی این پژوهش یافتن ارتباطی بین موضوع نقوش برجسته های دوره ساسانی و مکان آن ها می باشد . بی شک عوامل جغرافیایی متعدد در به وجود آمدن این نقوش بی تأثیر نبوده اندو چه بسا اگر یکی از این عوامل موجود نمی بود ، ممکن بود نقوش در آن مناطق شکل نمی گرفتند. در این پژوهش محیط های مورد استفاده نقوش برجسته ها ، از لحاظ موقعیت مکانی به سه دسته مکان های مذهبی ، نظامی و شکارگاهی ، و از لحاظ موقعیت طبیعی به دو دسته دشت و تنگه تقسیم شده اند. درواقع برای پاسخ به این پرسش که آیا بین نوع مکان (نظامی، مذهبی و شکارگاهی) و تعداد نقوش رابطه وجود دارد؟ و یا این که آیا بین مکان جغرافیایی (رو به دشت و یا رو به تنگه بودن) و تعداد نقوش برجسته ها در دوره ساسانی رابطه وجود دارد؟ از آزمون خی دو نکویی برازش بهره بردیم. همچنین جداول توصیفی جهت دوری و نزدیکی نقوش به شهرهای اصلی با فاصله 5 کیلومتر ، رودخانه ها و چشمه ها و آتشکده ها تنظیم گردیده است.