چکیده این پایان نامه به بررسی زبان شناختی بزه های زبانی توهین، تهدید، افترا و نشر اکاذیب می پردازد. برای این مقصود، 30 پرونده مربوط به این بزه ها که از دو مجتمع قضایی در مشهد به دست آمده است مورد تحلیل قرار گرفت. این تحلیلها بر اساس سه نظریه ی کنش گفتاری، شرایط اقتضایی و ساخت رخداد صورت گرفته و به دو بخش تقسیم می گردد: 1) تحلیل عناصر موثر ممکن در تحقق جرایم زبانی توهین، تهدید، افترا و نشر اکاذیب 2) تحلیل شرایط اقتضایی آن ها. در بخش اول برای هر یک از این بزه ها فهرستی از عناصر موثر ممکن با توجه به متن قانون مجازات اسلامی، تفسیر قانون، مفاهیم زبان شناختی و مشاهدات نگارنده در نظر گرفته شده و تأثیرگذاری آن ها در هر پرونده مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی ها نشان می دهد که در این پرونده ها در عناصر موثر، بافت و صریح یا ضمنی بودن در تحقق همه ی این بزه ها موثر است. عنصر عرف در سه بزه اول موثر و عنصر مستقیم یا غیرمستقیم بودن غیرموثر است. در مورد بزه آخر، عنصر عرف غیرموثر و عنصر مستقیم یا غیرمستقیم بودن موثر است. در بخش دوم بررسی شرایط اقتضایی نشان می دهد که در این پرونده ها در مورد این چهار بزه، شرایط پیشین حاوی عنصر نارضایتی در فرد مجرم می باشد. شرایط گزاره ای بزه توهین به زمان حال، بزه تهدید به زمان آینده، بزه های افترا و نشر اکاذیب به حال و گذشته ناظر است. شرایط صداقت به قصد صادقانه ی فرد در انجام کنش اشاره دارد و شرایط ضروری به تغییر وضعیتی اشاره می کند که در نتیجه ی کنش فرد بزه کار در فرد بزه دیده صورت می گیرد.