سرطان کلورکتال یکی از بدخیمی های شایع در جهان است. جهش های v-ki-ras2 kirsten rat sarcoma (kras) یکی از وقایع اولیه در تکوین و پیشرفت crc می باشد. مطالعات پیشین ثابت کرده اند که با توجه به جهش های kras در بیماران مبتلا به crc متاستازی، پاسخ به درمان های هدف گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (egfr) را می توان پیش بینی کرد. از این رو، در حال حاضر آزمون kras برای بیماران crc به عنوان شاخصی برای درمان با آنتی بادی های ضد egfr ضروری به نظر می رسد. کدون های 12 و 13 اگزون شماره یک، نقاط داغ جهش در این ژن هستند. در این بررسی فراوانی وقوع جهش های کدون 12 و 13 را در بیماران خوزستانیِ مبتلا به سرطان کلورکتال تک گیر (scrc) تعیین نمودیم و با میزان آن در سایر نواحی ایران و نیز در دیگر کشورها مقایسه کردیم. روش ها: نخست dna ژنومی از بافت های توموری 45 بیمار خوزستانی مبتلا به scrc که عمل جراحی برداشتن تومور یا بیوپسی توسط کلونوسکوپی انجام داده بودند، استخراج شد. با روش pcr/rflp و سپس غنی سازی جهش، جهش های نقطه ای در این دو کدون شناسایی گردید. جهش ها در ادامه با توالی یابی تایید شدند. غنی سازی روش مناسبی بود که به کار برده شد تا جهش های هتروزیگوت در نمونه هایی با نسبت کم الل جهش یافته به الل سالم را نیز شناسایی کند. نتایج و بحث: 13.33% تومورها (6/45) در کدون های 12 و 13 ژن kras جهش داشتند. این فراوانی با اغلب فراوانی های به دست آمده در دیگر کشورها (33-53%) و نیز فراوانی های به دست آمده در سایر نقاط ایران (20.3% و 28%) تفاوت بسیار دارد که می تواند براساس دلایل متعددی از جمله سهم کمتر مسیر serrated در تکوین crc در این جمعیت، بالا بودن احتمالی وضعیت ناپایداری میکروستلایتی در آن ها، حساسیت ناکافی روش غربالگری، فاکتورهای ژنتیکی و محیطی متفاوت از جمله رژیم غذایی سرشاز از امگا-3 در این جمعیت باشد. همچنین با استفاده از روش غنی سازی فرکانس الل های شناسایی شده در گروه مورد بررسی دوبرابر گشت.