چکیده : از زمان شاه عباس اول تحول اساسی در حکومت نسبت به حکومت های گذشته و حتی اوایل حکومت صفوی پدیدارشد. تشکیلات کشوری، سازمان قضایی و سازمان نظامی و سازمان اقتصادی از جمله ارکان سازمان اداری صفوی می باشد. سیستم حکومت در این دوران پس از اصلاحات شاه عباس اول مبتنی بر دیوان سالاری ، تمرکزگرایی و حفظ قدرت حکومت مرکزی ، تضعیف قدرت های گریز از مرکز و دفع نیروهای مزاحم حکومت مرکزی مثل ( قزل باشها ، صوفیان و حرم سراها و .... ) می باشد.دستگاه اداری صفوی دستگاهی بسیار بغرنج و پیچیده بود، که هدف آن برقراری یک نظارت دقیق بر جریان رسمی امور کشور بود. یکی از عواملی که باعث این پیچیدگی شده است و مشخص نبودن حیطه و حوزه عمل و اختیارات هر یک از قسمت ها و شعب این دستگاه است و هرکدام از این ادارات، شعب متعددی با وظایف گوناگون را تشکیل می داد که در راس هریک از این ادارات صاحب منصبی قرار داشت که معمولا اداره را به نام آن صاحب منصب می شناختند. شاه عباس با ایجاد سیستم تمرکز قوا قدرت مقام شاه را بیش از گذشته افزایش داد و در دوره بعد از شاه عباس باز هم با وجود شاهان ضعیف جایگاه شاه اعتبار و قدرت خود را حفظ کرد. کلید واژه : سازمان اداری، صفوی، اصلاحات ، شاه عباس اول، ارتش.