نام پژوهشگر: مریم عزتی

مطالعه سنجه های درهمتنیدگی کوانتومی شکل یابی و توافق و رابطه آنها با شاهدهای درهمتنیدگی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشکده علوم 1390
  مریم عزتی   یحیی اکبری کوربلاغ

مباحث اطلاعات کوانتومی یکی از مباحث مهم مطرح در حال حاضر است و درهمتنیدگی کوانتومی یکی از منابع اصلی در تمام فرایندهای اطلاعات کوانتومی است.به عنوان مثال،حالتهایی که دارای ماکزیمم درهمتنیدگی هستند، حالتهای کلیدی برای ترابرد کوانتومی به شمار می روند ، از دیگر کاربردهای درهمتنیدگی در فرایندهای اطلاعات کوانتومی می توان به رمزنگاری کوانتومی ، محاسبات کوانتومی و مخابرات کوانتومی اشاره کرد . به همین دلیل، پی بردن به در همتنیدگی یک حالت کوانتومی و میزان درهمتنیدگی آن جهت استفاده در فرایندهای اطلاعات کوانتومی از اهمیت اساسی برخوردار است. برای تشخیص در همتنیدگی یک حالت کوانتومی، می توان از دو رهیافت استفاده کرد. رهیافت اول، معیارهای درهمتنیدگی و رهیافت دوم، شاهدهای درهمتنیدگی است. برای تعیین میزان درهمتنیدگی، از سنجه های درهمتنیدگی کوانتومی استفاده می شود. تاکنون سنجه های زیادی برای تعیین میزان در همتنیدگی حالتهای کوانتومی معرفی شده است که هیچ یک از آنها به تنهایی قادر به تعیین میزان در همتنیدگی تمام حالتهای کوانتومی نیستند . سنجه های توافق و درهمتنیدگی شکل یابی از مهم ترین آنها است .

تحلیل داده های srs در انتقال فاز ساختاری ybco
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه کاشان - دانشکده علوم 1384
  مریم عزتی   بهرام خوشنویسان

افزایش غلظت اکسیژن x، در ماده yba2cu3o6+x ، (1< x < 0) موجب یک گذار از فاز تتراگونال به ارتورومبیک میگردد. که در اثر این گذار فاز ماکروساختارهای دوقلویی در فاز ارتورمبیک شکل میگیرند. وجود دوقلوها باعث به وجود آمدن تغییراتی در الگوی پراش میگردد. اما نکته دیگری که حائز اهمیت است بروز رشد یک پیک مرکزی است که تئوری نشان میدهد همراه با گذار فاز و در اثر پدیده دوقلویی بوجود می آید. نکته قابل توجه در پالایش الگوهای پارش srs نمونه پودری ybco که به روش ریتولد و با استفاده از نرم افزار gsas انجام گرفته این است که اثرات دوقلویی در الگوی پراش مشاهده شده بروز پیدا میکند. و الگوی پراش محاسبه شده دربرگیرنده انی اثرات نیست. لذا در این حالت فاز فرضی نتراگونال را وارد نموده تا به مدل در بروز این اثرات کمک نماییم تا بهترین پرازش ممکن بین داده و مدل بدست آید. اما اگر چه وارد نمودن فاز فرضی تتراگونال در بهبود مقدار x2 تاثیر بسزایی دارد اما آنگونه که باید و شاید به مدل در ایجاد پیک مرکزی کمک نمی نماید. از این رو در بعضی از پالایشهای صورت گرفته توافق خیلی خوبی بین داده و مدل مشاهده نمیگردد. با وجود این مقادیر x2 ضرایت حرارتی و مکان نسبی اتمها و بروز اثرات دوقلویی در داده روند صحیح پالایشهای صورت گرفته را تایید مینمایند.