چکیده پژوهش حاضر در چارچوب یک مدل علّی رابطه جو سازمانی، رضایت شغلی، عملکرد شغلی، استرس شغلی و هدف گرایی را روی امنیت روانی مورد بررسی قرار داد. در این مدل ابعاد جو سازمانی ، هدف گرایی و عملکرد و ضایت شغلی و استرس شغلی به عنوان متغیر برون زاد و امنیت روانی به عنوان متغیر درون زاد در نظر گرفته شد. شرکت کنندگان پژوهش 280 نفر از کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بودند که بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای با نسبت ثابت انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه جو سازمانی کنزی (2008) ، مقیاس هدف گرایی باتون، ماتئووزاجاک (1996) ، پرسشنامه رفتار شهروندی لی وآلن (2002) ، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) ، فرسودگی شغلی مسلش (1981) و رضایت شغلی اسپکتور (1997) استفاده شد. پایایی ابزار های پژوهش بوسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به کمک همسانی درونی تعیین شد. نتیجه حاصل از آزمون رگرسیون چند گانه استرس شغلی روی ابعاد مختلف امنیت روانی نشان می دهد که خستگی عاطفی رابطه معنی داری با امنیت روانی ندارند و دو مولفه مسخ شخصیت و اهداف عملکرد فردی 20 درصد از تغییرات در امنیت روانی را تبیین می نمایند. بررسی تأثیر ابعاد مختلف هدف گرایی بر امنیت روانی نشان می دهد که دو مولفه عملکرد گرایشی و تسلط گرایشی رابطه معنی دار با امنیت روانی دارند که پیش بینی کننده ی امنیت روانی هستند و در مجموع 42 درصد از تغییرات در امنیت روانی را تبیین می نمایند. بررسی تأثیر ابعاد مختلف جو سازمانی بر امنیت روانی نشان می دهد که متغیر جو اهداف منطقی رابطه معنی دار با امنیت روانی ندارد و سه بعد دیگر 31.1 درصد از تغییرات در امنیت روانی را تبیین می نماید. معادله رگرسیون رفتار شهروندی سازمانی روی متغیر امنیت روانی را نشان می دهد. و در مجموع 35 درصد از تغییرات در امنیت روانی را تبیین می نمایند. بررسی تأثیر هم زمان ابعاد مختلف رضایت شغلی بر امنیت روانی نشان می دهد که مولفه رضایت از سرپرست رابطه معنی دار با امنیت روانی ندارند و سایر متغیرها 39 درصد از تغییرات در امنیت روانی را تبیین می نمایند. واژگان کلیدی: امنیت روانی، جو سازمانی، استرس شغلی، هدف گرایی و رضایت شغلی.