کشاورزی و توسعه آن نقش مهمی در توسعه روستایی دارا بوده و تصور رسیدن به توسعه روستایی بدون توسعه بخش کشاورزی امکان پذیر نیست. برنامه ریزی جهت رسیدن به توسعه کشاورزی نیازمند شناخت اولیه و علمی از وضعیت موجود توسعه و نیز توزیع شاخصهای توسعه در بین مناطق روستایی می باشد. تحقیق توصیفی- تحلیلی حاضر با هدف شناخت سطوح توسعه یافتگی کشاورزی دهستانهای شهرستانهای پاوه با استفاده از روشهای ویکور، تاپسیس و شاخص ترکیبی صورت پذیرفت. در مجموع با استفاده از 91 شاخص توسعه کشاورزی در زیرمحورهای باغی، دامی، زراعی، پایداری، ساختاری- زیربنایی و آموزشی- نیروی انسانی و با تلفیق داده های ثانویه و اولیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای excel, spss, gis نشان داد که بین دهستانهای شهرستان از لحاظ توسعه کشاورزی اختلاف و نابرابری وجود دارد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از مدل ویکور نشان داد که دهستان هولی در سطح اول، دهستان های سیروان، ماکوان و شمشیر در سطح دوم و دهستان شیوه سر در سطح سوم قرار دارند. همچنین تحلیل با مدل تاپسیس نشان داد که دهستان هولی در سطح اول، سیروان در سطح دوم و دهستان های ماکوان، شمشیر و شیوه سر در سطح سوم قرار دارند ولی نتایج تحلیل با استفاده از روش شاخص ترکیبی حاکی از آن بود که دهستان ماکوان در سطح اول، هولی در سطح دوم و سیروان، شمشیر و شیوه سر در سطح سوم قرار دارند. نتایج دو مدل تاپسیس و ویکور با وجود برخی اختلافات جزئی شباهت زیادی با همدیگر دارند و در مجموع این دو مدل بیشتر از مدل شاخص ترکیبی با واقعیات میدانی توسعه دهستانها تطابق دارند.