روشهای آبیاری قطره ای به لحاظ پتانسیل ایده آل در توزیع آب با راندمان بالا یک راه حل مناسب برای استفاده بهینه از منابع آب می باشند. در این تحقیق پنج سیستم آبیاری قطره ای اجرا شده در شهرستان شهریار مورد ارزیابی قرار گرفت. طی این تحقیق، مشکلات و مسایل فنی (طراحی و اجرا)، وضعیت بهره برداری و نگهداری و کیفیت شیمیایی آب در هر کدام از آنها بررسی شده است. پارامترهای یکنواختی پخش (eu)، راندمان پتانسیل کاربرد در چارک پایین(pelq) ، راندمان واقعی کاربرد در چارک پایین (aelq) به طور متوسط در این سیستمها، به ترتیب 72/78، 85/70، 72/78 درصد محاسبه گردید. مقایسه مقادیر متوسط pelqs و aelqs نشان می دهد در اکثر سیستمها آبیاری کمتر از نیاز صورت گرفته است. مقدار متوسط eus سیستمها نشان دهنده عملکرد متوسط آنها می باشد. در تمام سیستمهای مورد ارزیابی با توجه به مقادیر شاخص اشباع لانژیلر (lsi) به دست آمده، شرایط برای ایجاد رسوب کربنات کلسیم مساعد است. به طور کلی می توان گفت مشکلات عمده سیستمهای آبیاری قطره ای کم بودن سطح خیس شده، نامناسب بودن تعداد قطره چکانها، پایین بودن یکنواختی پخش، نامناسب بودن مقدار فشار و توزیع غیر یکنواخت آن، عدم نگهداری و کنترل سیستمها و همچنین ضعف سیستمهای تصفیه بوده است.