چکیده: دستیابی به هدف رشد و توسعه اقتصادی در هر کشوری مستلزم تشکیل سرمایه برای تأمین منابع مالی مورد نیاز طرح های اساسی و زیر بنایی است. از بین انواع مختلف سرمایه گذاری خارجی، سرمایه گذاری مستقیم خارجی به دلیل مزیت هایی مانند انتقال تکنولوژی، ارتباط با بازارهای بین المللی، انتقال مهارت های مدیریتی منبعی مناسب برای انباشت سرمایه و به دنبال آن ارتقای رشد اقتصادی است. به دنبال رشد اقتصادی و افزایش مقیاس تولید و در نتیجه افزایش مصرف انرژی، آلودگی های زیست محیطی و تخریب محیط زیست بیشتر نمایان می گردد. در سالهای اخیر توجه به آلودگی منتشره از فعالیت های اقتصادی در جریان رشد وتوسعه، به عنوان آثار جانبی این فعالیت ها بر محیط زیست، به یکی از دغدغه های اصلی اقتصاددانان تبدیل شده است. یکی از موضوعاتی که در این حوزه مطالعات و پژوهش های زیادی را به خود معطوف ساخته است، بررسی تأثیر متغیرهای اقتصادی بر میزان زیان دی اکسید کربن وآلودگی محیط زیست می باشد. دراین مطالعه تلاش شده است تا میزان تأثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر میزان انتشار آلاینده co2، به عنوان شاخص آلودگی زیست محیطی مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش از داده های 12 کشور منتخب منا در دوره زمانی 1990 تا 2011 و برای تجزیه و تحلیل، از تکنیک اقتصاد سنجی پانل و برای تخمین از نرم افزار stata11 بهره گرفته شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که ورود سرمایه گذاری مستقیم خارجی به کشورهای فوق اثر مثبت و معنا داری بر میزان انتشار آلاینده co2 دارد. همچنین، ورود سرمایه های خارجی نه تنها منجر به ورود تکنولوژی ذخیره انرژی در منطقه مذکور نشده است، بلکه باعث افزایش مصرف انرژی بدلیل افزایش مقیاس تولید و بنابراین افزایش زیان co2 در محیط زیست شده است.