نام پژوهشگر: سید سهیل رحمت آبادی
سید سهیل رحمت آبادی محمد رعایایی اردکانی
استفاده از مقادیر اعظم محصولات نفتی منجر به سطوح بالای آلودگی محیط زیستی شده است.استفاده از روش اصلا ح زیستی جهت پاکسازی محل های آلوده به نفت، نسبت به روش های فیزیکی و شیمیایی، به عنوان روشی موثر، کم هزینه و آسان پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، جداسازی، ارزیابی توان تجزیه و شناسایی باکتری های تجزیه کننده فلوئورن، آنتراسن وآلفانفتول از خاک های آلوده به نفت مسجدسلیمان جهت حذف این آلاینده ها از محیط زیست بود. در این تحقیق، با غنی سازی انتخابی در محیط bsm-مایع با غلظت اولیه ppm100 از هر ترکیب، به صورت جداگانه، به عنوان تنها منبع کربن و انتقال بر روی محیط bsm-آگار، جداسازی باکتری ها صورت گرفت. ایزوله های برتر با رشد در غلظت های بیشتر هر ترکیب در محیط bsm-مایع و آگار انتخاب شدند. میزان تجزیه بیولوژیکی ترکیبات با کروماتوگرافی مایع با فشار بالا تعیین شد. ایزوله های a1 وa3 به ترتیب 88/8 و 61/3درصد آنتراسن، ایزوله های f2 وf3 به ترتیب 43/8 و92 درصد فلوئورن و ایزوله های n1 و n2 نیز به ترتیب 80/5 و 39/7درصد آلفانفتول را در محیط bsm-مایع با غلظت اولیه ppm 100 به عنوان تنها منبع کربن بعد از 15 روز انکوباسیون تجزیه کردند. کنسرسیوم ایزوله-ها در طول 15روز انکوبا سیون، قادر به تجزیه 93/9 درصد آنتراسن ،94/7 درصد فلوئورن و 89/6 درصد آلفانفتول با غلظت اولیه ppm 100 از هر ترکیب به صورت جداگانه بود. منحنی رشد ایزوله ها با غلظت اولیه ppm 100 از این سه ترکیب به صورت جداگانه به عنوان تنها منبع کربن با رقت سازی متوالی رسم گردید. با انجام تست های بیوشیمیایی جهت تشخیص ایزوله های با کارایی بالا، ایزوله a1 به عنوان باسیل گرم منفی، کاتالاز مثبت و اکسیداز منفی شناسایی شد که به جنس استنوتروفوموناس تعلق داشت، ایزوله های a3و n1 باسیل های میله ای گرم منفی، کاتالاز مثبت و اکسیداز مثبت که به جنس سودوموناس و f3 باسیل گرم مثبت، اکسیداز منفی و کاتالاز مثبت و دارای اسپور به جنس باسیلوس تعلق داشتند. جهت شناسایی دقیق، ژن 16s rrna ایزوله ها با واکنش زنجیره ای پلیمراز تکثیر و سپس تعیین توالی شد. با استفاده از برنامه blast در پایگاه اینترنتی مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی، ایزولهa1 به stenotrophomonas maltophilia، ایزوله a3 به psuedomonas aeruginosa، ایزوله f3 به bacillus cereus و ایزوله n1 به psuedomonas putida بیشترین شباهت را داشتند.