مقدمه و هدف: متخصصین معتقدند شناخت فرآیند کسب صلاحیت بالینی و بکار گیری آن موجب توسعه حرفه ای، رضایت شغلی، اصلاح وظایف شغلی، ارتقاء سطح آموزش موثر و بهبود کیفیت خدمات می گردد. ارزیابی صلاحیت بالینی نقش مهمی در استاندارد سازی خدمات ارائه شده دارد. ارزیابی صحیح بر پایه ابزار مناسب انجام خواهد شد و با عنایت به عدم وجود ابزار مناسب جهت ارزیابی صلاحیت بالینی دانشجویان کاردرمانی این پژوهش با هدف طراحی و روانسنجی ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی کاردرمانگران انجام شده است. مواد و روش ها: روش مطالعه از نوع ابزارسازی بوده که ابتدا با مرور منابع و شواهد و چک لیست های موجود تعداد زیادی گویه های مربوط به صلاحیت بالینی استخراج شده و با تشکیل دو جلسه گروه کانونی با حضور 15 تن از خبرگان، مطالب تهیه شده مطرح و تحلیل گشته و نهایتا به 66 گویه تقلیل یافته که پرسشنامه ای مبتنی بر این66 گویه زیر نظر اساتید تهیه شده است. روایی صوری و محتوایی این ابزار بر اساس نظر متخصصین در زمینه کاردرمانی و شیوه لاواشه و مطالعه آزمایشی (روش آزمون- بازآزمون) بر روی 30 نفر از کاردرمانگران شهر تهران تایید گردید. سپس پرسشنامه روا و پایا با 7 حیطه و 54 سوال در نمونه 115نفری فارغ التحصیلان کاردرمانی تست و روانسنجی شد. داده ها با نرم افزار spss16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی کاردرمانگران با تعداد 54 سوال در 7 حیطه (تفکر انتقادی، فرآیند عملکرد، ارتباط موثر، مسئولیت حرفه ای، مدیریت محیط درمان، دانش عملکردی و اقدام به رشد حرفه ای) در پنج رتبه () بر اساس سیستم لیکرت طراحی گردید. روایی صوری و محتوایی با نظر هیئت خبرگان محاسبه و با 84/0= cvr تایید گردید. در مطالعه آزمایشی پایایی نیز با روش آزمون بازآزمون بررسی و ضریب همبستگی پیروسون 995/0 را نشان داده و همسانی درونی از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ عدد (973/0) را نشان داد. نقطه برش این پرسشنامه 162 محاسبه شد و روانسنجی ابزار بر روی نمونه 115 نفر از کاردرمانگران شهر تهران نشان داد که وضعیت صلاحیت بالینی در وضعیت بالاتر از سطح میانگین بوده است. نتیجه گیری: ابزار مناسب جهت بررسی صلاحیت بالینی کار درمانگران با 54 گزینه در هفت حیطه تهیه گردید. این ابزار از نظر روایی و پایایی مورد تایید قرار گرفت و در نمونه 115نفری از فارغ التحصیلان کاردرمانی تست گردید و اعتبار و اعتماد علمی مورد تایید قرار گرفت. به کارگیری این ابزار می تواند در تعیین صلاحیت های بالینی کاردرمانگران موثر بوده و موجب اثر بخشی فعالیت های آنها شود.