تحقیق حاضر در دو آزمایش جداگانه، طراحی و اجرا شد. هدف از اجرای آزمایش اول که طی یک دوره 10 روزه انجام شد، بررسی توان سیلوی ذرت در القای تولک و اثرات آن بر سیستم ایمنی و شاخص-های کیفی استخوان طی دوره القای تولک بود. تعداد 96 قطعه مرغ تخم گذار با 88 هفته سن در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 بلوک و در هر بلوک 4 پرنده استفاده شد. تیمارهای آزمایش شامل: تغذیه کامل، حذف خوراک، 100 درصد سیلوی ذرت، 90 درصد سیلوی ذرت، 80 درصد سیلوی ذرت و 70 درصد سیلوی ذرت بودند. نتایج نشان داد با افزایش نسبت سیلوی ذرت در تیمارها، میزان مصرف خوراک کاهش پیدا کرد. در تیمار حذف خوراک و تیمارهای سیلوی ذرت کاهش 28 تا 34 درصدی وزن بدن اتفاق افتاد و تولید تخم مرغ متوقف شد. تیتر آنتی بادی بر علیه گلبول های قرمز خون گوسفند بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری نداشت. نسبت هتروفیل به لنفوسیت در تیمار حذف خوراک بالاتر از سایر تیمارهای آزمایش بود. سیلوی ذرت به ویژه در سطوح 70 و 80 درصد نسبت به تیمار حذف خوراک سبب کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت در روزهای 6 و 9 آزمایش شد. تیمار حذف خوراک نسبت به تیمار تغذیه کامل سبب کاهش و سیلوی ذرت سبب بهبود نسبی این کاهش در شاخص های معدنی شدن استخوان شد. آزمایش دوم طی یک دوره 10 روزه و به منظور بررسی توان سیلوی ذرت در کاهش حساسیت به آلودگی با باکتری سالمونلا اینتریتیدیس طی دوره القای تولک انجام شد. تعداد 32 قطعه مرغ تخم گذار با 70 هفته سن در 4 تیمار و 4 تکرار و در هر تکرار 2 پرنده استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تغذیه کامل، حذف خوراک، 80 درصد سیلوی ذرت و 80 درصد پودر یونجه بودند. نتایج نشان داد، تیمارهای سیلوی ذرت و پودر یونجه برخلاف تیمار حذف خوراک سبب کاهش ph چینه دان و شیوع آلودگی به باکتری سالمونلا اینتریتیدیس در اندام های داخلی شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سیلوی ذرت میتواند سبب القای تولک و کاهش اثرات منفی آن شامل القای تنش، حذف بافت استخوانی و حساسیت به آلودگی سالمونلایی شود و یک روش جایگزین مناسب تری برای حذف خوراک می باشد.