هدف از این پژوهش بررسی میزان توجه به مولفه های هوش معنوی در کتب درسی تعلیمات دینی و تعلیمات اجتماعی دوره راهنمایی تحصیلی ایران بوده است. در این پژوهش از روش توصیفی برای شناخت مولفه ها و مباحث اساسی هوش معنوی و از روش تحلیل محتوا برای نقد و بررسی کتب درسی تعلیمات دینی و تعلیمات اجتماعی دوره راهنمایی تحصیلی استفاده شده است. مهم ترین یافته های این پژوهش عبارت بودند از اینکه ضریب درگیری متن با مولفه های مرتبط با هوش معنوی در کتب تعلیمات دینی هر دو پایه دوم و سوم راهنمائی کمتر از 0.5 می باشدکه نشان دهنده توجه کم به مولفه های مرتبط با هوش معنوی در کتب دینی هر دو پایه می باشد ؛ از طرفی ضریب درگیری متن با مولفه های مرتبط با هوش معنوی درکتاب تعلیمات اجتماعی پایه دوم راهنمائی بسیار کمتر از 0.5 می باشد و نشان دهنده توجه بسیار کم به مولفه های مرتبط با هوش معنوی در کتاب تعلیمات اجتماعی این پایه می باشد. اما ضریب درگیری متن با مولفه های هوش معنوی در کتاب تعلیمات اجتماعی پایه سوم بیشتراز 0.5 و نزدیک به 1 می باشد که نشان دهنده آن است که بیشتر از 50 درصد از واحدهای تحلیل مرتبط با مولفه های مورد نظر بودند که حاکی از توجه نسبتا خوب به مولفه های مرتبط با هوش معنوی در کتاب تعلیمات اجتماعی پایه سوم می باشد . لذا می توان گفت در کتب تعلیمات دینی هر دو پایه و تعلیمات اجتماعی پایه دوم توجه اندکی به مولفه های مورد نظر شده و فقط کتاب تعلیمات اجتماعی پایه سوم بوده که در وضعیت مطلوب از این جهت قرار دارد و نکته دیگر اینکه تحلیل ها نشان می دهند که مولفه ها بیشتر از بعد شناختی توجه شده است و به ابعاد عاطفی و علمکردی آنها توجه لازم نشده است.