نام پژوهشگر: مونا شصتی
عبد الله مرتضی علی
در دهه اخیر نانوساختار های $zno$ بواسطه برخورداری ازمورفولوژی متنوع و همچنین کاربرد وسیع در زمینه وسایل اپتیکی الکتریکی و سنسورها بیش از پیش مورد تحقیق وبررسی قرار گرفته اند. از انجا که نانوساختارهای $zno$ موادی سازگار با طبیعت هستند این نوع مواد برای کاربرد در وسایلی که از انرژی پاک خورشیدی استفاده می کنند مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این تحقیق سلول خورشیدی مورد نظر از نانوساختار های $zno$ که به روش اسپری لایه نشانی شده اند ساخته شده است. به منظور بهینه سازی بازده سلول خورشیدی لایه نازک $zno$ با $al$ و $in$ الایش داده شد. اکسید روی الایش داده شده با $al$ یا $in$ یک نیمه رسانای نوع $n$ را تشکیل می دهد و در صورتی که مقاومت الکتریکی پایینی داشته باشد می تواند به عنوان یک لایه ضد بازتاب ($tco$) عمل کند. در این پروژه ویفر سیلیکون به عنوان یک نیمه رسانای نوع $p$ انتخاب گردید و سلول خورشیدی از یک پیوندگاه نامتجانس ($n-zno/p-si$) $p-n$ ساخته شد. چندین پارامتر مختلف از قبیل نوع الایش ،دمای زیر لایه، حجم ماده اولیه و شرایط بازپختی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت.منحنی $j-v$ این نوع پیوندگاه تحت تاریکی اندازه گیری شد و رفتار پیوندگاهی و پارامتر های ان و مقاومت سطحی لایه $zno$ مورد تحلیل قرار گرفت. در نهایت پارامتر های سلول خورشیدی از قبیل $v_{oc}$و $j_{sc}$ و $ff$ و $eta$ تحت روشنایی اندازه گیری شد.