تعداد 128 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس در یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 4 تکرار و 8 قطعه در هر تکرار، از سن 7 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. جیره ها بر پایه ی ذرت- سویا و حاوی سطوح مختلف مکمل اسیدآلی اورگاسید (1/0، 2/0 و 3/0 درصد) بودند. صفاتی نظیر مصرف خوراک، وزن بدن، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل خوراک، صفات مربوط به لاشه، وزن نسبی اندام-های حفره بطنی، فعالیت آنزیمی سرم، قابلیت هضم ایلئومی پروتئین، انرژی قابل متابولیسم، کلسیم و فسفر کل در طول دوره آزمایش اندازه گیری و مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج نشان داد که جیره های حاوی مکمل اورگاسید اثر معنی داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن و وزن پایانی نداشت ولی موجب بهبود عددی مصرف خوراک و افزایش وزن هفتگی شد. همچنین اثر آن بر بازده لاشه و صفات لاشه معنی دار نبود هرچند افزودن جیره های اسیدی موجب بهبود وزن نسبی ران ها ، بال ها و پشت و گردن شد. اثر استفاده از سطوح مختلف مکمل اورگاسید در جیره ها بر اندام های حفره بطنی (باستثنای قلب) معنی دار نبود. مشخص گردید که اثر مکمل اسیدآلی اورگاسید بر فعالیت آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز سرم معنی داری بود )05/0(p< . نتایج نشان داد که افزودن سطوح 2/0 و 3/0 درصد اورگاسید سبب بهبود معنی دار )05/0(p< قابلیت هضم ایلئومی انرژی قابل متابولیسم شد، اما قابلیت هضم ایلئومی پروتئین، کلسیم و فسفر کل را افزایش داد که معنی دار نبود.