طرح مسئله: این پژوهش به منظور اثر بخشی آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر افزایش رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مرکز مداخله در خانواده به منظور کاهش طلاق شهرستان بیجار انجام شده است. روش: طرح مورد استفاده در این پژوهش، طرح آزمایشی (آزمایه دارای گروه کنترل تصادفی) است. جمعیت مطالعه،کلیه زنان مراجعه کننده به مرکز مداخله در خانواده به منظور کاهش طلاق در سال 1390 در شهرستان بیجار بودند. با اجرای پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ در زنان مراجعه کننده به مرکز مداخله مذکور 60 زن در دو گروه مداخله (30نفر) و کنترل (30 نفر) به طور تصادفی قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت 1 ماه، تحت 8 جلسه آموزش گروهی براساس رویکرد تحلیل رفتار متقابل قرار گرفت. گروه کنترل تحت مداخله نما (خواندن رمان بینوایان) قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش گروهی براساس رویکرد تحلیل رفتار متقابل موجب افزایش معنادار (p<0.001) در سطح رضایت زناشویی زنان شرکت کننده شده است. نتایج: آموزش گروهی بر اساس رویکرد تحلیل رفتار متقابل را میتوان روش آموزشی مناسبی جهت افزایش رضایت زناشویی در زنان و پیشگیری از طلاق دانست.