به منظور بررسی اثر بنزیل آدنین و تنش خشکی در زمستان برمقاومت گل های پسته به سرمای بهاره (تغییرات نشت الکترولیت ها و نشت عناصر پتاسیم، کلسیم،منیزیم، سدیم، محتوای قندهای محلول و پروتئین کل) و ویژگی های کمی وکیفی میوه، ویژگی های رویشی (شاخه های آور،نا آورو سطح برگ)، پارامترهایاکوفیزیولوژیکی (فلورسانس کلروفیل و رنگ دانه های فتوسنتزی)، تغییر ات محتوایبیوشیمیاییجوانه هایگل، گل آذین ها و برگ ها)، محتوای عناصر غذایی برگ ها و گل هایدرختان پسته رقم کله قوچیآزمایشی در سال های 1389 تا 1391 در یکی از باغ های پسته شهرستان انار انجام گرفت. طرح آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در 6 تکرار و با 2سطحرژیم آبیاری (آبیاری و بدون آبیاری در زمستان) و 3 سطح بنزیل آدنین (0، 20 و 40 میلی گرم در لیتر)بود.تیمار بدون آبیاری از دی ماه تا فروردین ماه ادامه داشت و اعمال تیمار بنزیل آدنین در زمان تورم جوانه های گل بود.در این پژوهش هنگام شکوفایی گل های درختان پسته از درختان پسته از درختان تیمار شده نمونه ی خوشه گل تهیه و در معرض دمای پایین (4، 0، 2- و 4-) به مدت 2 ساعت قرار گرفتند سپستغییرات نشت الکترولیت ها، قندهایمحلول،پروتئین کل گل آذین های تحت تنش سرماو مقدار عناصر گل آذین3 هفته بعد از اعمال تیمار بنزیل آدنین اندازه گیری شد.هم چنین قندهای محلول و پروتئین جوانه گل یک هفته بعد از اعمال تیمار بنزیل آدنین، ویژگی های رویشی، رنگ دانه های فتوسنتزی، محتوای قندهای محلول و پروتئین برگ در پایان رشد رویشی، فلورسانس کلروفیل در دو مرحله،یکی به هنگام توقف رشد و دیگری درهنگام رشد سریع مغز،محتوای عناصر برگ در مردادماهو در زمان رسیدنخشک میوه ویژگی های کمی و کیفیخشک میوه اندازه گیری شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که، بیش ترین و کم ترین میزان نشت الکترولیت ها، نشت یون پتاسیم و کلسیم به ترتیب مربوط به شاهد و سطوح تیمار بنزیل آدنین بود ودربین سطوحدماییبیش ترینمیزاننشتالکترولیت ها مربوطبهدمای 4- درجهسلسیوس بود. نتایجنشاندادکهتیمارهای بنزیل آدنین در تمام سطوح دمایی به جزء دمای 4- درجه سلسیوس نسبت به شاهد افزایش معنی داری در محتوای قندهای محلول گل آذین های تحت تنش سرما داشت.محتوای پروتئین کل گل آذین هایی که با بنزیل آدنین تیمار شده بودند در دماهای 0، 2- و 4- درجه سلسیوس تغییر چشمگیری نداشتند؛ اما محتوای پروتئین کل گل های شاهد تحت تأثیر تنش سرما دارای تغییرات معنی داری بودند. سطوح تیمار بنزیل آدنین در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری در ویژگی های رویشی،پارامترهایاکوفیزیولوژیکی، محتوای ترکیبات بیوشیمیایی گل آذین ها و برگ ها، عناصر غذاییبرگ مانند پتاسیم، منیزیم، مس، آهن، روی و منگنز و عناصر غذایی گل آذین مانند پتاسیم داشت. هم چنین سطوحتیماربنزیلآدنیناثرمعنی داریدرافزایش طول خشک میوه ها، کاهش درصدخشک میوه های بدشکل و زود خندانو کاهش ریزش جوانه گل در شاخه های درمقایسهباشاهد داشت. در این پژوهش اثر رژیم آبیاری روی صفات مورد اندازه گیری معنی دار نشد.

هدف از این پژوهش بررسی اثرات تیمارهای قبل از برداشت سالیسیلیک اسید و پلی آمین ها بر حفظ کیفیت و ماندگاری میوه کیوی رقم ?هایوارد? بود. این پژوهش به صورت دو آزمایش مجزا در قالب فاکتوریل بر پایه بلوک های کاملاً تصادفی با 4 تکرار طراحی شد. محلول پاشی غلظت های مختلف (0 (شاهد)، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) سالیسیلیک اسید در آزمایش اول و پوتریسین و اسپرمیدین (0 (شاهد)، 1 و 2 میلی مولار) در آزمایش دوم، در روزهای 40 و 20 روز قبل از برداشت بر روی درخت میوه کیوی انجام شد. میوه ها در زمان بلوغ تجاری برداشت و به مدت 14 هفته در دمای 1±5/1 درجه سلسیوس انبار شدند. ویژگی های مختلف در زمان های صفر (قبل از شروع انبارمانی)، 11 و 14 هفته پس از برداشت اندازه گیری شدند. در آزمایش اول تیمار 5/1 میلی مولار سالیسیلیک اسید به صورت معنی داری میزان سفتی را در مقایسه با شاهد افزایش داد. در آزمایش دوم برهمکنش سطح 2 میلی مولار پوتریسین و اسپرمیدین به طور معنی داری میزان سفتی بیش تری (09/3 کیلو گرم نیرو) در مقایسه با شاهد (16/2 کیلوگرم نیرو) داشت. کم ترین میزان مالون دی آلدهید و کاهش وزن مربوط به تیمارهای سالیسیلیک اسید و پلی آمین ها بود. همچنین کم ترین میزان فعالیت میکروبی (log cfu g-1 54/3) مربوط به تیمار 5/1 میلی مولار سالیسیلیک اسید و بیش ترین میزان آن (log cfu g-1 16/3) مربوط به شاهد بود. تیمار 2 میلی مولار پوتریسین و اسپرمیدین به طور معنی داری فعالیت میکروبی کم تری نسبت به شاهد داشت. میزان فعالیت ضداکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحت تأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آن ها متعلق به سطوح مختلف سالیسیلیک اسید و پلی آمین ها بود. تغییرات شاخص های مختلف رنگ، میزان ویتامین ث، میزان مواد جامد محلول کل، اسید کل و پ هاش در میوه های تیمار شده با سالیسیلیک اسید و برهمکنش پوتریسین و اسپرمیدین به تأخیر افتاد، به جز در مورد اسید کل که تیمار سالیسیلیک اسید تأثیر معنی داری بر میزان آن نداشت. مطابق با نتایج بدست آمده تیمارهای سالیسیلیک اسید و پلی آمین ها سبب حفظ خصوصیات کمی و کیفی میوه در طول انبارمانی شدند.

به منظور بررسی تأثیر نیتروژن، شوری و بنزیل آدنین بر رشد و ترکیب شیمیایی دانهال های پسته، آزمایش گلخانه ای در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار بر روی رقم بادامی ریز زرند صورت گرفت. تیمار ها شامل دو سطح نیتروژن (0 و 100 میلی گرم در کیلوگرم خاک از منبع نیترات آمونیوم)، دو سطح شوری (0 و 2000 میلی گرم کلریدسدیم در کیلوگرم خاک) و سه سطح هورمون بنزیل آدنین (0، 250 و 500 میلی گرم بر لیتر) بودند. نتایج نشان داد، تنش شوری وزن خشک اندام هوایی و ریشه، طول سیستم ریشه ای، ارتفاع ساقه، سطح برگ، قطر ساقه، کلروفیل کل، کاروتنوئید ها و فلورسانس کلروفیل را به طور معنی داری کاهش داد. مصرف 500 میلی گرم بر لیتر بنزیل آدنین، مقدار این پارامتر ها را با افزایش مواجه ساخت، به گونه ای که وزن خشک اندام هوایی و ریشه و طول سیستم ریشه ای را به ترتیب 83، 55 و 86 درصد افزایش داد. نتایج این آزمایش هم چنین نشان داد، شوری غلظت نیتروژن، پتاسیم، فسفر، مس، منگنز و آهن را کاهش داد ولی با محلول پاشی بنزیل آدنین غلظت این عناصر افزایش یافت، به طوری که غلظت نیتروژن و پتاسیم اندام هوایی نزدیک به 2 برابر افزایش یافت. نتایج تنظیم کننده های اسمزی نیز نشان داد، هنگامی که محیط شور شد گیاهان در پاسخ به این تنش غلظت پرولین، قند های محلول و فنل برگ را بیش از 50 درصد افزایش دادند، لیکن مصرف توأمان نیتروژن و بنزیل آدنین غلظت این متابولیت ها را به ترتیب 59، 78 و 70 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند و به این ترتیب دانهال های پسته را در مقابله با فشار اسمزی و رادیکال های آزاد محافظت می نمایند. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد در شرایط شور، کاربرد بنزیل آدنین و نیتروژن به تنهایی و یا توأمان از طریق بهبود پارامترهای رویشی و فتوسنتزی و هم چنین افزایش غلظت عناصر غذایی عملکرد گیاه پسته در شرایط تنش شوری را بهبود بخشید.

در دو بررسی جداگانه تاثیر فیلم ‎های پلیمری مختلف به دو شکل بدون منفذ و منفذدار بر کیفیت و عمر انبارمانی میوه ی گیلاس رقم ’تکدانه مشهد‘ مورد بررسی قرار گرفت.در آزمایش اول سال 1392 از پنج نوع پوشش پلیمری بی اکسیلاری ارینتد پلی پروپیلن (bopp)، اکسیلاری ارینتد پلی پروپیلن (opp)، پلی وینیل کلراید (pvc)، پلی اتیلن با چگالی کم (ldpe) و سلوفان به عنوان شاهد با ابعاد یکسان (20×30 سانتی متر) استفاده شد. هر کدام از فیلم ها به دو صورت پیوسته و منفذدار (40 عدد منفذ به قطر 28/2میلی متر که منفذها 27/0% از مساحت پلاستیک را شامل می شدند) بودند. در آزمایش دوم سال 1393 از 3 نوع پوشش پلیمری bopp، ldpe و xtend (مخصوص چری ها) با ابعاد 20×20 سانتی متر استفاده شد. این فیلم ها هم به دو صورت پیوسته و منفذدار (18 عدد منفذ به قطر 8/0 میلی متر که منفذها 09/0% از مساحت پلاستیک را شامل می شدند) بودند. رنگ میوه، سفتی، پ هاش، اسید کل، مواد جامد محلول، ویتامین ث، آنتوسیانین، فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیداسیونی، خشکیدگی دم میوه، پوسیدگی، تست پانل و فعالیت میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفتند.به نظر می رسد فیلم bopp بدون منفذ جهت حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی میوه ی گیلاس بهتر از سایر تیمارها باشد

خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد و نمو گیاهان در مناطق خشک و ن?مهخشک است. ارز?ـاب? عملکـرد گ?اهان در شرا?ط تنش و استفاده از م?کروارگان?سمهای مف?د خاک جهت کاهش خسـارتهـای ناشـ? از تـنشهـای مح?ط? از راه حلهای نوِِ?ن در کشاورزی پا?دار در مناطق خشک و ن?مه خشک محسوب م?شود. آزمایش گلخانه ای حاضر به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه فاکتور شامل قارچ میکوریز آربسکولار (glomus mosseae) در دو سطح، تنش خشکی در چهار سطح بر حسب دور آبیاری (2، 4، 6 و 8 روز یکبار) و پایه در دو سطح شاهد پایه های نارنج و راف لمون در سه تکرار صورت گرفت