پژوهش حاضر به بررسی پیشرفت تفکر انتقادی و مهارت خواندن از طریق خواندن فراگیر به وسیله برنامه واژه یاب پرداخت: بدین منظور، این تحقیق اهداف سه گانه را دنبال کرد: الف) بررسی تاثیر برنامه لغت یاب بر مهارت خواندن زبان آموزان، ب) تحقیق درباره تاثیر برنامه لغت یاب بر تفکر انتقادی زبان آموزان، ج) ارزیابی نگرش زبان آموزان درباره استفاده از این برنامه رایانه ای در کلاس. پژوهشی شبه آزمایشی ( کمی– کیفی) در مقطع زمانی هجده هفته انجام شد. افراد نمونه در این پژوهش 9 نفر زبان آموز دختر بودند که به روش نمونه گیری غیر تصادفی انتخاب شدند. در این تحقیق، پیش - آزمون های تعیین سطح و درک مطلب، آزمون های پیشرفت کار، پس آزمون و همچنین پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا به عنوان ابزارهای اندازه گیری مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بر اساس یافته های آزمون غیر پارامتری ویلکاکسون بین نمرات مهارت خواندن زبان آموزان تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین ، درمیانگین نمرات تفکر انتقادی زبان آموزان بر حسب پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا در دوره تجربی نسبت به دوره کنترل،تغییر معناداری مشاهده نشد. با وجود این، نتایج به دست آمده از سوالاتی که طبق تقسیم بندی تفکر انتقادی بلوم طراحی و به عنوان آزمون پیشرفت کار مورد استفاده قرار گرفت، نشان داد که زبان آموزان در دوره تجربی در مهارت تفکر انتقادی نمرات بیشتری کسب کرده اند که نشان دهنده پیشرفت آنها در این زمینه تحت تاثیر استفاده از برنامه واژه یاب بوده است. به علاوه، بر اساس یافته های به دست آمده ، نظرات زبان آموزان نسبت به استفاده از برنامه واژه یاب مثبت ارزیابی شده است. کلیدواژه ها: تفکر انتقادی، مهارت خواندن، برنامه واژه یاب، فراگیران زبان انگلیسی

چکیده مبانی شخصیت و شخصیت پردازی رمان های پیشامدرن، مدرن و پسامدرن ادبیات فارسی مجید جلاله وند آلکامی انسان گره گاه، دال اصلی و در عین حال دال شناور و سیال نوع ادبی رمان است. رمان از انسان سخن می گوید و به دغدغه های انسان امروز پاسخ می دهد. انسان رمان، شخصیت نامیده می شود. این رساله به بررسی مبانی شخصیت و شخصیت پردازی رمان های پیشامدرن، مدرن و پسامدرن ادبیات فارسی می پردازد. نقط? عزیمتِ این پژوهش در بررسی شخصیت پردازی رمان های فارسی بر نظری? گفتمان لاکلائو موفه و نیز تحلیل پساساختگرایان? لاکان از سوژه؛ یعنی گذار سوژه از ساحت وحدت ِدوسوی? کودک و مادر ِدورانِ پیشاادیپی به نظم نمادین و نام و قانون پدراستوار است. شخصیت، گره گاه و نقط? کانونی و محل مناقش? رمان های پیشامدرن، مدرن و پسامدرن فارسی است. هریک از این جریان ها تلاش می کند با ایجاد بست و طرد چندمعنایی، آن را در قلمرو خاص خود مفصل بندی کند. رمان های برتر پیشامدرن و نیز گفتمان های غالب روشنفکریِ پس از کودتای 28 مرداد ـ در اوج بحران رویارویی با غرب و فروپاشی گره گاه ها، خاطره های قومی و ملی و نام و قانون پدر و نیز مبارزه با نظام خودکامه ـ بر محور چهره های اسطوره ای و شخصیت های بزرگ؛ به عبارتی دیگر، قهرمان مفصل بندی می شوند. قهرمان در این رمان ها تجسم نام و قانون پدر است؛ به تردید شخصیت های پراکند? پیرامون خود پایان می دهد؛ رابط? ازهم گسیخت? فرد و جمع را پنهان و تمامیت ذهن و عین عصر حماسی را احیا می کند و نهایتاً ساخت جتماعی را ممکن می سازد. اما رمان مدرن ـ که با بوف کور هدایت در سال 1315 آغاز می شود و در ده? چهل رواج می یابد ـ حکایت دوپارگی سوژه و ابژه و داستان گذار است؛ گذار انسان و جامع? ایرانی از وحدت خیالی ذهن و عینِ دنیای سنت به دنیای مدرن. در این رمان ها، نام پدر گره گاه منسجمی نیست که به آشفتگی شخصیت ها پایان دهد؛ از این رو، تحقق تمامیت در چرخ? دال های سیال نظم نمادین به تعویق می افتد. شکست و ناکامی در فرآیند هویت یابی، موجب ظهور شخصیت های مضطرب، مظنون و خودمحور پارانوئیدی می گردد که سرگذشت گریزناپذیر آن ها، امکان احیای هویت جمعی دنیای سنت را انکار و تنهایی ها، بی قراری ها و نهایتاً شکل گیری جامع? فردی را برجسته می کند. برخلاف شخصیت های بسته و منسجم پیشامدرن و پارانوئیدی مدرن، بن معناهای شیزوفرنیک در شخصیت پردازی رمان پسامدرن برجسته می شود. سوژه های شیزوفرنیک را «ماشین های میل گر» نامیده اند. میل نیرویی است پیشازبانی و انقلابی. شخصیت های رمان پسامدرن فارسی چون ماشین های میل گر شیزوفرنیک از مرزبندی ها فراتر می روند و کثرت گرایی، سیلان و صیرورت بی پایان را رواج می دهند. آن ها نه تنها نام و قانون پدر را درونی نمی کنند، بلکه بر گره گاه ها، کلان روایت ها و مراکز قدرت می شورند تا نشان دهند که هیچ مرجع غایی و مدلول استعلایی وجود ندارد. در این رمان ها، اعتماد و اعتقاد به شخصیت های بزرگ، اصالت مولف و نام و قانون پدر از دست می رود. واژه های کلیدی: رمان، پیشامدرن، مدرن، پسامدرن، شخصیت، گفتمان، رویکرد لاکان

چکیده انسان و دنیای آشنایی زدایی شده در رمان: خوانشی پست مدرن از رمان های سلاخ خانه شماره پنج از کورت ونگات و همنوایی شبانه ارکستر چوبها از رضا قاسمی سعیده نعمتی مفهوم «آشنایی زدایی» از زمانیکه توسط فرمالیست روسی ویکتور شلوفسکی مطرح شد و به وسیله ی برتولت برشت و گای ارنست دبورد تکامل یافت، بسیاری از متفکران را درگیر خود ساخته است. آشنایی زدایی در سیاق ابهام زدایانه ی خود مبدل به روح جدایی ناپذیر نیمه ی دوم قرن بیستم شده است. پژوهش حاضر بر آن است تا به مطالعه ی سیر تکاملی آشنایی زدایی تا به عرصه ی پست مدرنیزم پرداخته و به این نکته اشاره نماید که آشنایی زدایی مفهوم بنیادین دو رمان مورد مطالعه می باشد. بررسی سلاخ خانه ی شماره پنج از کورت ونگات و همنوایی شبانه ارکستر چوبهااز رضا قاسمی تأییدی بر این مدعا خواهد بود. در همین راستا،پژوهش فوق این نکته را به بحث می نشیند که دغدغه ی اصلی که همواره ادبیات پست مدرن به آن پرداخته است موضوع «انسان» و جایگاه او در «دنیا»است. پاسخ به سوالات برخاسته از این تحقیق، مولفه های پست مدرن در هر یک از آثار را مشخص کرده و توضیح می دهد که آشنایی زدایی انعکاس یافته در ساختار فروپاشیده ی دو رمان پست مدرن، دغدغه ی اصلی دو رمان نویس مطعلق به دو پیشینه ی متفاوت است. کلمات کلیدی: انسان آشنایی زدایی شده، دنیای آشنایی زدایی شده، پست مدرنیزم، همنوایی شبانه ارکستر چوبها، سلاخ خانه ی شماره پنج