در این پایان نامه سعی بر بررسی و بهبود روش های آشکارسازی در سیستم های چند ورودی-چند خروجی برای یک فرستنده و یک گیرنده داریم، به این دلیل در اینجا فرض بر هم زمانیِ سمبل های فرستنده می باشد. در این پایان نامه روی نحوه ی آشکارسازیِ روش هایی کار شده است که بهره ی مالتی پلکس را افزایش می دهند و روشهایی که روی دایورسیتیِ مکانی-زمانی کار می کنند در سر فصل این پایان نامه نمی باشند. سپس به بررسی روش های آشکارسازی در سیستم های mimo می پردازیم. این روش ها شامل روش آشکارسازی کروی، آشکارسازهای خطی شامل آشکارساز zf و mmse، آشکارسازهای blast شامل d-blast و v-blast می پردازیم. برای هر یک از این روش ها میزان عملکرد با معیار احتمال خطای سمبل نشان داده شده و میزان پیچیدگی محاسباتی برای آن ها بدست آورده شده است. در انتها روش پیشنهادی برای بهبود عملکرد روش v-blast به وسیله ی تلفیق آن با روش ml ارائه داده ایم. این روش، سربار پیچیدگی محاسباتی کمی را نسبت به بهبود عملکرد بدست آمده به سیستم وارد می کند که ما برای کاهش این پیچیدگی از روش سیستولیک استفاده کرده ایم که در نتیجه پیچیدگیِ کلیِ این سیستم را در مقایسه با سایر سیستم ها در یک مرتبه نگه می دارد. در ادامه برای کاهش بیشتر پیچیدگی محاسباتی روش هایی را ارائه می دهیم که کاهش عملکردشان ناچیز است.