در این تحقیق به بررسی میزان تاثیر فرآیند اصلاح سطح ذرات نانو الماس روی افزایش یکنواختی توزیع آن ها در پوشش های پلیمری به منظور بالا بردن مقاومت به خراش پرداخته شد. بدین منظور از ذرات نانو الماس انفجاری با ابعاد 4-6 نانومتر و الیل آمین به عنوان عامل فعال سطحی استفاده گردید. زمینه پلیمری انتخاب شده در این تحقیق یک پلیمر پایه اکریلیک بود که در صنعت خودروسازی به کلیر مشهور می باشد. در اولین مرحله، نمونه هایی حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد وزنی از پودرهای نانو الماس خالص و بدون اصلاح سطحی و نیز نانو الماس های اصلاح سطحی شده به کمک عامل فعال سطحی الیل آمین تولید شدند. سپس جهت بررسی خواص نانو ذرات قبل و بعد از اصلاح سطحی از آزمون های آنالیز حرارتی وزنی(tga) و طیف سنجی مادون قرمز (ftir) استفاده شد و نیز با استفاده از آزمون تعیین متوسط اندازه ذرات (particle size)، اندازه ذرات مورد بررسی قرار گرفت. مرحله بعد شامل پراکنده سازی ذرات آماده شده در زمینه پلیمری با استفاده از دستگاه حمام فرا صوت به مدت 90 دقیقه بود. در خصوص این نمونه ها دو سری بررسی انجام شد. سری اول آزمایش ها به منظور ارزیابی توزیع یکنواخت ذرات در محیط پلیمری بود. سری دوم بررسی ها بعد از پاشش کلیر حاوی ذرات روی ورقه های فولادی و پخت آن انجام شد که شامل تست خراش و تست های صنعتی غوطه وری، براقیت، سختی مداد روی نمونه ها بود. بررسی های انجام شده و تصاویر گرفته شده به کمک میکروسکوپ تونلی روبشی (stm) نشان دادند که ذرات نانو الماس اصلاح سطحی شده به کمک عامل فعال سطحی الیل آمین دارای توزیع یکنواخت و بدون آگلومراسیون در درون زمینه پلیمری می باشند. همچنین نتایج نشان دادند که انجام این فرآیند اصلاح سطح موجب بهبود مقاومت به خراش زمینه پلیمری می شود.