در کار حاضر ابتدا دی آمین آروماتیک جدید bapo شامل حلقه های پیریدین و 4،3،1-اگزادیازول سنتز شد. سپس با استفاده از نمک هیدروکلراید این دی آمین، واکنش اصلاح شیمیایی سطح نانو ذرات مونت موریلونیت حاوی یون های سدیم انجام شد. تغییرات فاصله بین لایه ای و پایداری حرارتی خاک رس اصلاح شده، به ترتیب با تکنیک های xrd و tga بررسی شد. کاهش میزان آب دوستی خاک رس بعد از اصلاح با تکنیک های sem و tga تایید شد. در قسمت بعدی با استفاده از دی آمین bapo و دی انیدرید btda در حلال dmso پلی آمیک اسید مربوطه تهیه شد. مرحله ایمیدی شدن و تشکیل پلی ایمید به روش حرارتی انجام شد و با آنالیز عنصری و طیف سنجی ft-ir تایید شد. در مرحله بعد نانوکامپوزیت های پلی ایمید bapo/ btda با درصدهای مختلف خاک رس اصلاح شده، با روش پلیمریزاسیون موضعی تهیه شدند. خواص ساختاری و پایداری حرارتی این نانوکامپوزیت ها با تکنیک های xrd، tga، dsc و dta بررسی شدند. بررسی ترموگرام های tga نانوکامپوزیت های 0 تا 5 درصد وزنی نشان داد که پایداری حرارتی با افزایش محتوای خاک رس افزایش می یابد. دمای تبدیل شیشه ای در نانوکامپوزیت %1 افزایش یافته و در نانوکامپوزیت های %3 و %5 کاهش یافته است. مقایسه سطح پلی ایمید خالص و نانوکامپوزیت %1 با تکنیک sem نشان داد که پیوستگی سطح در نانوکامپوزیت افزایش یافته و سطح هموارتر شده است. در ادامه به منظور بررسی توانایی هیبریدهای سنتزی در حذف فلزات، آزمون جذب کاتیون بر روی کاتیون کبالت انجام گرفت.