چکیده : مقدمه : پره اکلامپسی یک بیماری کمپلکس دوران بارداری می باشد که اتیولوژی آن ناشناخته است و بر اساس فشار خون بالا و وجود پروتئین در ادرار تشخیص داده می شود. ماتریکس متالوپروتئینازها یک خانواده از آنزیمهای وابسته به روی هستند که در ساخت و تجزیه ماتریکس خارج سلولی نقش دارند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی بین پلیمورفیسم mmp-9 -1562 c:t و افزایش ریسک ابتلاء به بیماری پره اکلامپسی می باشد و همچنین به بررسی این موضوع که آیا این پلی مورفیسم می تواند به عنوان یک عامل پیش بینی کننده برای مستعد بودن به بیماری پره اکلامپسی باشد می پردازد. روشها : مطالعه موردی- شاهدی حاضر متشکل از 272 زن باردار می باشد که شامل 96 زن با پره اکلامپسی خفیف با میانگین سنی 9/5±1/29 سال و 64 زن با پره اکلامپسی شدید با میانگین سنی 6/6±2/29 سال و 112 زن باردار سالم با میانگین سنی 4/6±3/27 سال ازجمعیت غرب ایران بود. پلیمورفیسم mmp-9 -1562 c:t به روش pcr-rflp انجام گرفت. نتایج : سطح tg در بیماران با پره اکلامپسی خفیف (mg/dl 4/28+1/179) و در بیماران با پره اکلامپسی شدید ( mg/dl3/37+5/183) به میزان چشمگیری از گروه کنترل (mg/dl 5/30+165) بیشتر بود(به ترتیب 001/0; p=006/0p=).همچنین غلظت مالون دی آلدئید(mda) به میزان زیادی در هر دو گروه خفیف (µm7/3+8/9) و شدید (µm6/4+9/10) در مقایسه با زنان باردار سالم (µm2/2+8/5) بیشتر بود.در زنان دارای پره اکلامپسی شدید زودرس از هر 18 بیمار 7 بیمار (حدود %39) دارای ژنوتیپ هتروزیگوت 9ct mmp- می باشند.توزیع فراوانی ژنوتیپ9-ct mmp در گروه دارای پره اکلامپسی خفیف (%7/18)و در گروه دارای پره اکلامپسی شدید (%2/31) در مقایسه با گروه کنترل (%5/12) بالاتر بود.(به ترتیب ?2=4.8, df=2, p=0.09 and ?2=10.9, df=2, p=0.004) همچنین توزیع فراوانی ژنوتیپ ct+tt در گروه دارای پره اکلامپسی شدید (%2/31) در مقایسه با گروه کنترل (%1/16) بسیار بالاتر بود.( ?2=5.54, df=1, p=0.019).توزیع فراوانی آلل t از 9 mmp-در زنان مبتلاء به پره اکلامپسی شدید (%6/15) خیلی بالاتر از گروه کنترل (%8/9) نمی باشد و این اختلاف از نظر آماری معنادار نمی باشد. توزیع فراوانی ژنوتیپ 9mmp- (ct+tt) در زنان دارای پره اکلامپسی زودرس که از هر 19 بیمار 8 بیمار(%1/42) دارای این ژنوتیپ می باشند در مقایسه با زنان دارای پره اکلامپسی دیررس که در آن از هر 141 بیمار 30 نفر (%3/21) دارای این ژنوتیپ می باشند به طور چشمگیری بالاتر بود.( ?2=4, p=0.045) این فرکانس ریسک ابتلاء به پره اکلامپسی را به میزان2.7-fold(p=0.051) در بیماران دارای پره اکلامپسی زودرس در مقایسه با زنان دارای پره اکلامپسی دیررس افزایش می دهد.توزیع ژنوتیپها و آللهای 9mmp- در زنان نولی پار دارای پره اکلامپسی با گروه کنترل مقایسه شد.در زنان دارای پره اکلامپسی شدید وجود ژنوتیپ 9mmp- (ct+tt) ریسک ابتلاء به پره اکلامپسی را به میزانfold 91 /1 افزایش می دهد ولی این افزایش از نظر آماری معنادار نمی باشد(p=0.21).اگر چه در حضور ژنوتیپ 9mmp- (ct+tt) سطح فشار خون سیستولی (mmhg 6/14+153) و دیاستولیک (mmhg 5/10+3/96) و غلظت مالون دی آلدئید (µm7/4+3/11) به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید در مقایسه با حضور ژنوتیپ cc (به ترتیب µm8/3+1/10 و mmhg1/18+5/90 و mmhg30+6/145) افزایش می یابد ولی این افزایش از نظر آماری معنادار نمی باشد. نتیجه گیری : تحقیق کنونی نشان دهنده پلیمورفیسم mmp-9 -1562 c:t به عنوان یک عامل پیش بینی کننده برای مستعد بودن به بیماری پره اکلامپسی شدید و پره اکلامپسی شدید زودرس (قبل از هفته 34 بارداری)در جمعیت غرب ایران می باشد.عدم تعادل میان 9mmp- و مهارکننده هایش،شکاف ارتباطی میان سطح 9mmp- و سن باروری ، افزایش فعالیت 9mmp- ، تعامل ژن با ژن و نقص مکانیسم تنظیمیupstream برای جفت می تواند نقش متغیر9mmp- را در بیماریزایی پره اکلامپسی توضیح دهد. اگرچه مکانیسم تاثیر این پلی مورفیسم در استعداد ابتلاء به پره اکلامپسی بایستی توسط مطالعات بیشتر روشن شود. واژه های کلیدی : پره اکلامپسی زودرس،پلی مورفیسم 9mmp- ،پره اکلامپسی شدید،غرب ایران