مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر تیامین بر تغییرات فیزیولوژیک و عملکرد تولید مثلی در ماهی استرلیاد (acipenser ruthenus) انجام گردید. تعداد 60 ماهی (9/8 ± 8/697 گرم) در 12 تانک فایبر گلاس در چهار تیمار (سه تکرار) توزیع شدند. تیمار اول با جیره ای حاوی mg/kg10 جیره خشک تیامین هیدروکلراید (tf10) و سه تیمار دیگر با جیره ای حاوی g/kg 1 آمپرولیوم هیدروکلراید (به عنوان آنتی تیامین) در جیره خشک یک نوبت در روز به مدت 5 ماه قبل از تخم ریزی تغذیه شدند. به سه تیمار تغذیه شده با آمپرولیوم با دوزهای صفر (ti0)، 5 (ti5) و 50 (ti50) mg/kg وزن بدن در سه نوبت ( روز 30، 90 و 150) تیامین تزریق شد. در انتهای هر ماه، ماهیان بیومتری شده و پارامترهای رشد مانند وزن نهایی (fw)، افزایش وزن (wg)، نرخ رشد ویژه (sgr)، درصد افزایش وزن (bwi) و افزایش وزن روزانه (adg) بررسی شدند که اختلاف معنی داری در پارامتر های رشد بین تیمار ها دیده نشد (05/0p>). در انتهای دوره (5 ماه) شاخص های هماتولوژیک اندازه گیری شد. شاخص های هموگلوبین (hb)، تعداد گلبول های قرمز(rbc)، تعداد گلبول های سفید (wbc)، لنفوسیت، نوتروفیل ، ائوزینوفیل و مونوسیت در بین تیمار ها اختلاف معنی داری نداشتند (05/0p>). میزان هماتوکریت بین تیمار ها اختلاف معنی دار داشت (05/0p<). در حجم متوسط گلبول قرمز (mcv) و میانگین هموگلوبین گلبول قرمز (mch) اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p>) ولی کمترین میزان میانگین غلظت هموگلوبین گلبول قرمز (mchc) در تیمار ti5 مشاهده شد (05/0p<). همچنین شاخص قطبیت هسته (pi) در سه مرحله (روز صفر، 75 و 150) اندازه گیری شدکه اختلاف معنی داری در تیمار های مختلف نشان نداد (05/0p>). نتایج حاصل از اندازه گیری گلوکز شش فسفات دهیدروژناز (g6pdh) نشان داد اختلاف معنی داری در بین گروه های مختلف آزمایشی وجود ندارد (05/0p>). میزان هورمون استرادیول اختلاف معنی داری در بین تیمار ها نداشت (05/0p>) و هورمون تستوسترون تحت تاثیر تیامین تزریق شده بود (05/0p<). میزان تیامین هیدروکلراید (thcl)، تیامین پیروفسفات (tpp) و تیامین کل در تخم افزایش معنی داری در تیمار ها ti50 نسبت به تیمار کنترل نشان داد (05/0p<) و در تیامین مونو فسفات (tmp) اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). هماوری کاری، هماوری نسبی و زمان پاسخ به تزریق تفاوت معنی داری نداشت (05/0p>) اما تعداد تخمک در گرم تحت تاثیر میزان تیامین بود (05/0p<). با توجه به تحقیق حاضر، به نظر می رسد تیامین می تواند بر برخی از پارامتر های فیزیولوژیک و تولیدی مثلی اثر بگذارد و یک ماده موثر در تولید مثل ماهیان خاویاری می باشد که نیاز به مطالعات کاملتری دارد.