آیین های پس از مرگ در دین زرتشتی از ایران باستان تا کنون، همواره هدف مشخصی را دنبال می کند و آن کمک به روان در گذر از پل چینود و آسایش آن در جهان اخروی است. با این حال این آیین ها تغییرات محسوسی را در دوره های زمانی مختلف داشته اند. در پژوهش پیش رو با جمع آوری متون اوستایی و پهلوی و شواهد باستان شناسی به جا مانده از ایران باستان و بررسی پژوهش های انجام شده در این زمینه و مصاحبه با زرتشتیان کنونی شهر های یزد، کرمان و شیراز، تا حد زیادی به تغییرات این آیین ها در گذر زمان دست پیدا شده است. به نظر می رسد که این آیین ها با حساسیت و وسواس بیشتری در اواخر دوران ساسانی و پس از اسلام اجرا می شده است. رسم دخمه گذاری در ایران تا قرن اخیر اجرا می شد. این رسم ابتدا در تهران، سپس کرمان و در نهایت یزد پایان یافته است، اما در بمبئی و در میان پارسیان هند هنوز اجرا می شود. در ایران، تا به امروز بسیاری از آیین هایی که در گذشته انجام می گرفته، حذف شده اند و رو به سادگی می رود.